استرس جمعی ما! مدیریت روزانه 1
لطفا قبل از خواندن این متن ، تصویر زیر را بخوانید ، لطفاً از یک شهروند در توییتر سؤال کنید و به من پاسخ دهید.
از هر جلسه ای که می گذارم ، در صورت امکان شبکه اجتماعی را بررسی می کنم. چندین روز با سؤالاتی روبرو می شویم که در محدوده تصمیمات من نمی گنجد و از آنها سؤال نشده و یا بازجویی نشده است!
از خودم می پرسم که چرا مردم از من این سؤال می کنند و پاسخ هایی که در مورد آنها فکر می کنم عبارتند از:
1. انتظارات مردم بازتابی از آنچه آنها معتقدند درست است: وقتی مردم از وزارت ارتباطات درباره واردات تلفن همراه سؤال می کنند ، ممکن است به ما بگوید که این وزارتخانه منطقی است که بداند یا حداقل از آن آگاه باشد. آنها هرگز نمی توانند بپذیرند که اینگونه نیست. آنها از خود می پرسند: چطور ممکن است چنین اتفاقی حتی بدون مشورت یا اطلاع وزارت ارتباطات رخ دهد؟
و
آنها منطقی فکر می کنند ، اما این سیستم بی معنی حکومتداری صنعتی است!
2. مدیران دیگر خود را به این سؤال نمی رسانند: چند وزیر و معاون وزیر در شبکه های اجتماعی حضور دارند و به سؤالات پاسخ می دهند؟ کمی!
و
نام کسی که تصمیم گرفته است چیست؟ هیچ کس نمی داند!
و
3. شفافیت عنصر فراموش شده: شاید اولین اصل شفافیت ، شفافیت حوزه اقتدار باشد. این در حالی است که در سیستم حکومتی بیشتر مسئولیت ها و اختیارات به شوراها و گروه ها واگذار می شود و در این میان اساساً مسئولیت تصمیم گیری از بین می رود و هیچ کس نمی داند در نهایت چه کسی مسئول تصمیم گیری است!
دروس روزانه
هر روز ، بیش از آنکه فرصتی برای نوشتن سیاست های خوب داشته باشیم ، باید تصمیمات اشتباه را خنثی کنیم. سیاست هایی که توسعه را هر روز محدودتر می کند!
جلوگیری از اشتباه به معنای حفظ وضع موجود در بهترین حالت است نه توسعه!
هر روز باید با یک اشتباه و با این همه فرسودگی روزانه مبارزه کنیم!
جهت دیدن مقالات بیشتردر مجموعه مطالب عمومی کلیک کنید
منبع خبر: استرس جمعی ما! مدیریت روزانه 1
مسوولیت کلیه محتوای سایت بر عهده منابع اصلی بوده و بانک مشاغل اینفوجاب هیچ مسوولیتی در قبال محتوا ندارد.