آیا درخت گردو حساسیت زاست ?
در ایران، به ندرت ممکن است باغ یکدست درخت گردو یافت شود و بیشتر درختان گردو، به طور مخلوط با درختان دیگر و با فواصل زیاد از یکدیگر وجود دارند. در باغهای یکدست سایر کشورها، سابقا فواصل ۱۵ تا ۲۰ متری انتخاب میشد ولی اخیرا فواصل کمتر ترجیح داده میشود و درختان به فواصل ۹ تا ۱۰ متری کشت میگردند.
از یک باغ یکدست، در شرایط مناسب، میتوان تا چهار تن محصول درهکتار از نهال گردو به دست آورد. مهمترین ارقام گردوی ایران عبارتند از: کاغذی، نوک کلاغی و ضیاءآبادی قزوین. سطح زیرکشت درختان گردوی بارور در ایران در سال ۱۳۸۳ برابر ۶۵۰۰۰ هکتار و مقدار تولید آن ۱۵۰۰۰۰ تن و عملکرد آن ۲۳۰۷ کیلوگرم درهکتر بوده است و از نظر مقدار محصول، جمهوری اسلامی ایران در این سال مقام سوم را بعد از چین و ایالات متحده آمریکا داشته است.
بیماریها
آنتراکنوز گردو
این بیماری که به آن بلاچ گردو و گاهی لکه سیاه گردو هم گفته میشود، اولین بار در ۱۸۱۵، یعنی ۱۹۰ سال پیش از اروپا گزارش شد. آنتراکنوز درخت گردو در ایران، در بیشتر مناطق گردو خیز به ویژه نواحیای که در بهار معمولا باران میبارد و رطوبت هوا زیاد است، شیوع دارد و در سالهای پرباران و مرطوب شدت پیدا میکند.
مطالعات انجام شده در سالهای۷۶-۱۳۷۵ نشان میدهند که این بیماری درخت گردو در سالهای مذکور در کلیه مناطق گردوکاری استانهای تهران (به استثنای دماوند)، قزوین، آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل، گلستان، ماندران، گیلان، کرمانشاه، کردستان، خراسان و بعضی از نواحی استان سمنان شیوع داشته است. در این دوسال در استانهای همدان ( به استثنای اسدآباد) مرکزی، اصفهان و کرمان این بیماری دیده نشده است.
با خرید نهال باکیفیت و سالم می توانید باغ خود را از شر آفات نجات دهید.
نشانههای بیماری
آنتراکنوز گردو به برگ، دمبرگ، سرشاخه ها و میوههای جوان حمله میکند. روی برگها ابتدا لکههای کوچک گرد به قطر ۲ تا ۵ میلیمتر با حاشیه دندانه دار به رنگ قهوهای مایل به قرمز با مرکز قهوهای مایل به خاکستری تشکیل میشوند.
این لکهها به تدریج بزرگ شده، به صورت نواحی بافت مرده، بدون شکل هندسی مستقر بین رگبرگها، بیشتر در حاشیه و نوک برگها در میآیند که گاهی اندازه آنها به ۲ تا ۳ سانتیمتر هم میرسد. بعدا از اردیبهشت تا اوایل خرداد ماه در لکهها نقاط سیاه رنگی به طور پراکنده یا در دوایر هممرکز بیشتر در سطح زیرین برگها به وجود میآیند که آسروولهای قارچ عامل بیماری هستند.
نشانههای بیماری روی سرشاخههای جوان درختان بیمار به صورت زخمهای بیضوی تا گرد نامنظم و کمی فرورفته به رنگ قهوهای مایل به خاکستری پدیدار میشوند.
نشانههای بیماری روی پوست سبز میوههای جوان به صورت لکه های گرد نامنظم و کمی فرورفته ظاهر میشوند. میوههای جوان آلوده ممکن است بریزند. لکههای پیشرفته روی میوه ممکن است منجر به پیدایش لکههای بافت مرده تیره رنگ در مغز گردو شوند.
عامل بیماری
بیمارگر آنتراکنوز درخت گردو Gnomonia leptostyla نام دارد. این قارچ به راسته Diaporthales و رده Pyrenomycetesتعلق دارد. در ایران نخستین بار فرم کامل این قارچ از باغهای مبتلا به این بیماری در ارومیه گزارش گردید.
مبارزه
- اقدامات زراعی: انهدام برگها و میوههای آلوده ریخته شده روی زمین باغ یا دفن آنها زیر خاک و رعایت فاصله کافی بین درختها برای جریان هوا در کاهش شدت بیماری و منابع عفونت موثرند
2. سمپاشی درختها: در مواردی که بیماری شدید و مبارزه با آن مقرون به صرفه باشد میتوان قبل و در خلال اوقات خروج آسکوسپورها، درختان را با قارچ کشهای مناسب سمپاشی کرد
3. استفاده از ارقام مقاوم در برابر بیماری.
شانکر سیتوسپورایی گردو
شانکر سیتوسپورایی درخت گردو از سالها پیش به طور پراکنده در ایران شیوع داشته است. در حال حاضر این بیماری در بیشتر درختهای گردو، مخصوصا آنهایی که در نقاط مرتفع و کوهستانی قرار دارند شیوع دارد. معمولا باعث خشک شدن تعدادی از شاخههای درختان بیمار میشود. گاهی درختان ۵ تا ۶ ساله بیمار به طور کامل میخشکند.
نشانههای بیماری
سرشاخههای درختهای مبتلا بر اثر بیماری میخشکند و در سطح آنها برجستگیهای مخروطی به اندازه ته سنجاق و کوچکتر به وجود میآیند و رنگ پوست آنها تیره میشود. پوست شاخههای چندساله درخت گردو (به قطر ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر) نیز بر اثر ابتلا به این بیماری به رنگ قهوهای تیره در آمده، شاخهها میخشکند.
در سطح پوست چنین شاخهها معمولا برجستگیهای استرومایی قارچ پدیدار نمیگردند و ترشحاتی پراکنده به شکل قطره و به رنگ زرد طلایی شفاف متمایل به قهوهای دیده میشود. این قطرات به صورت مایع غلیظ در مواقع بارندگی و رطوبت زیاد هوا از دهانه پیکنیدهای زیرپوستی قارچ خارج میشوند و در مجاورت هوا سفت میگردند.
عامل بیماری
مطالعات انجام شده روی نمونههای گردو در آذربایجان شرقی نشان میدهند که دوگونه قارچ میتواند عامل شانکر سیتوسپورایی درخت گردو باشند. این قارچ ها عبارتند از: cytospora juglandicola و .C.juglandina
مبارزه
- هرعاملی که باعث تقویت درخت شود از جمله خاک عمیق، کود، آب کافی و جلوگیری از زخمی و شکسته شدن شاخهها و صدمه حشرات پوستخوار احتمال ایجاد عفونت و در نتیجه خسارت بیماری را کاهش میدهد
شاخههای خشکیده و مریض باید ۱۰ تا ۱۲ سانتیمتر پایینتر از بافتهای به ظاهر آلوده بریده و سوزانیده شوند. شاخههای مریض و خشکیده کانون مایه قارچ بوده، چنانچه در باغ نگهداری شوند باعث توسعه و شدت بیماری میشوند. در سراسر سال بازدید درختها، تشخیص شاخههای آلوده، حذف و سالم سازی آنها ضرورت دارد
3. در پاییز بعد از ریزش برگها باید تمام شاخه های مریض و خشکیده را هرس و بلافاصله بعد از هرس درختها را سمپاشی کرد.
اگر اقدام به خرید نهال بادام باکیفیت و پربار دارید، بهتر است ابتدا نهالستان معتبری را انتخاب نمایید.
پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه و ریشه گردو
پوسیدگی فیتوفتورایی طوقه و ریشه در بیشتر کشورهای میوهخیز جهان، در باغهای میوههای دانهدار، هستهدار و خشکباری مخصوصا پسته، بادام و گردو شیوع دارد و خسارت هنگفتی به آنها وارد میسازد.
در ایران نخستین بار پوسیدگی طوقه و ریشه درخت گردو در استان فارس و پس از آن در استان کرمان گزارش شد. این بیماری در ایران در حال توسعه و گسترش است.
نشانههای بیماری
درختان گردو در سنین مختلف مبتلا به این بیماری میشوند. نشانههای اصلی آن در ریشه، طوقه و بن تنه و علائم ثانوی روی اندامهای هوایی ظاهر میشوند.
نشانهها روی اندامهای هوایی، ضعف عمومی و کم برگ شدن درختان و پدیدار شدن زردی خفیف در برگها هستند.
پوست طوقه و گاهی بخشی از بن تنه ترک میخورد و شیرابه سیاه رنگی از آنجا به خارج تراوش میشود. بافت زیرپوست بن تنه در محل شانکر به رنگ قهوهای مایل به سیاه در میآید. ریشههای اصلی و فرعی تیره رنگ شده، بعدا بر اثر فعالیت دیگر میکروارگانیزمها به رنگ سیاه در میآیند. درختهای به شدت بیمار ممکن است خشک شوند.
عامل بیماری
قارچ Phytophthora cactorum، عامل پوسیدگی طوقه و ریشه درخت گردو در فارس و استان کرمان تشخیص داده شده است.
مبارزه
اقداماتی را که در کنترل این بیماری درخت گردو موثرند، میتوان به شرح زیر خلاصه کرد:
1. به حداقل رساندن مدت اشباع خاک باغ، به ویژه در قسمت نزدیک به سیستم ریشه
2. احداث باغ در زمینهای بدون زهآب و نیز زهکشی و تهویه خاکهای زهآب دار و مرطوب باغهای احداث شده
3. کاشت درختان روی خاک پشتههای کم ارتفاع به گونهای که هنگام آبیاری، آب، اطراف تنه و طوقه درختها را فرا نگیرد
4. استفاده از پایههای متحمل در درختان پیوندی؛ پایههای گردوی ایرانی و گردوی سیاه نسبت به دورگه پارادوکس (Paradox) حساسترند
5. استفاده از قارچ کشهای سیستمیک
6. تراشیدن قسمتهای پوسیده و عفونی تنه، طوقه و ریشهها و انهدام بقایای تراشیده شده، جلوگیری از آب گرفتگی و خیس شدن قسمتهای عفونی شده، توسعه بیماری را در درختان بیمار کاهش داده، مرگ آنها را به تاخیر میاندازد.
منبع مقاله gardeningknowhow.com
سوختگی باکتریایی گردو (بلایت گردو)
سوختگی باکتریایی درخت گردو که به آن باکتریوز گردو، بلایت گردو، پوسیدگی مغز گردو و نقطه سیاه گردو هم گفته میشود در بیشتر کشورهای گردوخیز جهان شیوع دارد و خسارت هنگفتی به این محصول وارد میسازد.
نشانههای بیماری
１. روی برگ: تمام قسمتهای برگ (برگچهها، رگبرگ اصلی و فرعی و دمبرگ) ممکن است مورد حمله باکتری قرار گیرند. بعد از وقوع عفونت، نقاط یا لکههای ریز، آبگز و براق روی این اندامها ظاهر میگردند. به تدریج و مرور زمان این لکهها بزرگتر شده، سرانجام با مرگ بافت، تبدیل به لکههای قهوهای تیره میشوند.
حاشیه این لکه های قهوهای، سبز مایل به زرد بوده، از بافت سالم اطراف کمی روشن تر است. لکهها منفرد و به طور معمول چندان بزرگ نشده، به ندرت قطرشان از چند میلی تجاوز میکند. ممکن است چندین لکه به همدیگر پیوسته، تشکیل یک لکه بزرگ دهند. لکهها ممکن است به اشکال دایرهای و یا زاویهدار باشند.
آلودگی در لبه برگچههای جوان در حال رشد ممکن است شدیدتر باشد. در این حالت بخش زیادی از بافتها مرده، رشد بافتهای سالم اطراف ناحیه مرده منجر به بدشکلی برگ میشود. روی دمبرگ اصلی و رگبرگهای فرعی، زخمهای قهوهای متمایل به سیاه به وجود میآیند که میتوانند به بافتهای مجاور برسند. از بین رفتن دمبرگ اصلی میتواند باعث انهدام کامل برگ شود.
حساسیت به گردو حرارت دیده
گردو برای طبخ کیک و شیرینیهای بسیاری استفاده میشود. با وجود این که در شیرینی پزی این ماده غذایی حرارت میبیند، اما همچنان حساسیت به گردو در بین افرادی که گردوی حرارت دیده خوردهاند نیز دیده میشود. اگر قبلاً بدنتان نسبت به گردو تر یا خشک شده آلرژی نشان داده، بهتر است از مصرف مواد غذایی حاوی این مغز خودداری کنید.
علت حساسیت به گردو
آلرژی به گردو به دو دلیل میتواند ایجاد شود.
- اولین حساسیت نشان دادن نسبت به گردو ناسازگاری آن با سیستم ایمنی بدن است. پروتئینهای موجود در این ماده به عنوان آلرژن یا آلرژی زا عمل میکنند و سیستم ایمنی بدن نمیتواند بیضرر بودن آنها را تشخیص دهد.
به دلیل این که سلولها تشخیص میدهند که تهدید بالقوهای برای سیستم بدنی ایجاد شده پادتن یا آنتی بادی تولید میکنند. آنتی بادی ایمنوگلوبولین E در طی حملات توسط آلرژنها، آنتیژنها را درگیر میکند و برای آزاد سازی آنتی هیستامین و مواد شیمیایی مورد نیاز دیگر، سیگنالی به سیستم ایمنی بدن میفرستد. ترشح این مواد شیمیایی سبب بروز واکنش آلرژیک در بدن میشود. - نوع دیگری از آلرژیها نسبت به گردو به دلیل وجود گرده درخت این محصول رخ میدهد.
علائم حساسیت و آلرژی به گردو
هنگام بروز هر دو نوع آلرژی نسبت به گردو، علایم مختلفی دیده میشود. حساسیت نسبت به مغز گردو معمولا با واکنش آنافیلاکسی همراه بوده و به صورت بالقوه شدید است؛ اما واکنشی که نسبت به گرده درخت وجود دارد خفیفتر است.
برای این که بتوانید تشخیص دهید به گردو حساسیت دارید یا خیر باید با علائمی که نشان دهنده آلرژی نسبت به این ماده غذایی هستند آشنایی داشته باشید.
علایم اولیه یا حساسیت شدید نسبت به گردو عبارتند از:
- مشکلات شدید تنفسی مانند آسم
- افت ناگهانی فشار خون
- حالت تهوع یا استفراغ
- نبض ضعیف یا قوی
- غش یا از بین رفتن هوشیاری
علایم حساسیت نوع دوم یا خفیف به مصرف گردو عبارتند از:
- خارش گلو و دهان
- تورم دهان، لب و زبان
- واکنشهای پوستی مانند کهیر و اگزما
- تورم و قرمزی صورت و بخشهای مختلف بدن
- احساس درد یا گرفتگی در شکم
- حالت تهوع یا استفراغ
- اسهال
- آبریزش بینی یا گرفتگی بینی
- سرفه
- خس خس سینه
- عطسه
- تنفس مشکل دار و سخت
تشخیص حساسیت به گردو
آلرژی داشتن به گردو قابل تشخیص نیست و حتماً باید این موضوع تأیید شود. در صورتی که پس از مصرف گردو یا مواد غذایی حاوی این مغز، یکی از علایم ذکر شده را داشتید، باید به مراکز درمانی مراجعه کنید. پزشکان برای تشخیص حساسیت نسبت به این ماده غذایی ابتدا درباره سابقه حساسیت برای سایر اعضای خانواده سؤالاتی را مطرح کرده و علایم را یادداشت میکنند. برای بررسی هر دو نوح حساسیت به گردو روشهای زیادی وجود دارد. در ادامه برخی از این موارد برای آشنایی بیشتر ارائه شده است.
۱. تشخیص حساسیت از طریق پوست
یکی از آزمایشهای متداول برای تشخیص آلرژی به گردو تست از طریق پوست است. در این روش مقداری عصاره گردو توسط سوزن به بخش کوچکی از پوست تزریق میشود. در صورتی که در ناحیه تزریق شده برجستگیهای قرمز رنگ ظاهر شدند، فرد مورد نظر نسبت به این ماده غذایی حساسیت دارد.
۲. آزمایش خون
آزمایش خون برای بررسی وجود آنتی بادی ایمنوگلوبولین E انجام میشود. در صورتی که این ماده درون خون وجود داشته باشد، مشخص میشود که فرد مورد نظر نسبت به گردو حساسیت دارد.
عوامل مؤثر در آلرژی به گردو
درست است که افراد زیادی ممکن است نسبت به مصرف گردو حساسیت داشته باشند، اما برخی از عوامل وجود دارند که احتمال بروز آلرژی به این ماده غذایی را افزایش میدهند. با جالبز همراه باشید و با این عوامل بیشتر آشنا شوید.
۱. تب یونجه
افرادی که به دلیل وجود گرده گل و گیاهان به بیماری تب یونجه مبتلا میشوند، احتمال این که به گرده گردو آلرژی داشته باشند و با خوردن این ماده غذایی دچار حساسیت شوند برایشان بیشتر است.
۲. حساسیت متقابل
در صورتی که فردی به مغزیجاتی مانند بادام زمینی و آجیلهای متنوع آلرژی داشته باشد، احتمال این که به گردو نیز حساسیت متقابل نشان دهد وجود خواهد داشت؛ بنابراین در صورت حساسیت داشتن به هرگونه مغزیجات، هنگام مصرف گردو احتیاط بیشتری داشته باشید.
بیشتر بدانید: علائم حساسیت به بادام زمینی چیست؟
۳. آسم یا اگزما
فردی که به بیماریهای تنفسی مانند آسم مبتلا باشد یا اگزما داشته باشد، احتمال این که نسبت به گردو آلرژی نشان دهد افزایش پیدا میکند.
۴. سابقه خانوادگی
فردی که خواهر یا برادرش به گردو آلرژی دارد، به احتمال زیاد بدن او نیز نسبت به این ماده غذایی حساسیت نشان میدهد.
۵. باقی ماندن حساسیت از گذشته
اگر در گذشته نسبت به گردو حساسیت داشتهاید و در بازه زمانی این مشکل برطرف شده است، احتمال این که آلرژی به گردو با مصرف آن در زمان آینده بروز کند وجود خواهد داشت.
پیشگیری از عوارض مصرف گردو
حساسیت نسبت به گردو بیشتر با واکنشهای آنافیلاکسی که سلامتی انسان را تهدید میکنند شناخته میشوند. تحقیقات نشان میدهد که پس از بادام زمینی، گردو عامل بیشتر مرگ و میرهای ناشی از آنافیلاکسی بوده است. برای این که همیشه سالم بمانید، باید زمان کافی برای تشخیص آلرژی به گردو و درمان آن داشته باشید تا بتوانید از عوارض خطرناکی که حساسیت به گردو دارد پیشگیری نمایید.
درمان آلرژی ناشی از مصرف گردو
اولین روش برای درمان حساسیت نسبت به گردو اجتناب از مصرف آن است. این روش درمانی در حقیقت نوعی پیشگیری به حساب میآید.
سایر روشهای درمانی که در این باره ارائه شدهاند، استفاده از داروهای آنتی هیستامین برای افرادی است که علائم خفیف ناشی از حساسیت به گردو را دارند. آنتی هیستامینها را باید طبق دستور پزشک مصرف کنید.
واکنشهای آنافیلاکسی که شدید هستند و سلامتی فرد را تهدید میکنند معمولاً با تزریق آدرنالین کنترل میشوند. در صورت مشاهده واکنشهای آنافیلاکسی باید بیمار هر چه سریعتر به اورژانس مراجعه کند تا پزشک بتواند مراحل درمان را انجام داده و از بروز خطر جدی برای فرد پیشگیری کند.
مواد غذایی و آرایشی حاوی گردو
افرادی که با آلرژی گردو دست و پنجه نرم میکنند باید درباره این که کدام مواد غذایی و البته مواد آرایشی که حاوی این مغز هستند دانش کافی کسب کنند. با داشتن یک لیست مناسب از مواد غذایی و مواد آرایشی حاوی گردو میتوانید از مصرف این مواد خودداری کنید. این مواد عبارتند از:
- کیکهای مختلف
- بیسکوییتهای متنوع
- کوکیها و کلوچهها
- نانهای حجیم
- کره گردو
- بستنیهای متنوع
- روغن گردو
- ترشی گردو
- برخی از سسها
- کرم های مرطوب کننده
- اسکرابهای حاوی گردو
افرادی که به گردو آلرژی دارند علاوه بر عدم مصرف گردو خام باید از استفاده مواد فوق اجتناب کنند. بهترین راه برای این که متوجه شوید مواد غذایی و آرایشی حاوی گردو هستند یا خیر، مطالعه برچسبی است که روی آنها درج شده است. همچنین برای خرید خوراکیهای محلی و خوردن غذا در رستوران باید درباره این که از گردو برای تهیه این مواد استفاده شده یا خیر از فرد ارائه دهنده خدمات سؤال کنید.
سخن آخر
گردو مانند دیگر مغزیجات توسط کودکان و بزرگسالان مورد استفاده قرار میگیرد. این ماده غذایی خاص و خوش طعم عملکرد مغز را بهبود میدهد و برای تقویت حافظه مؤثر است. گردو ضد سرطان است و از پیری پیشگیری میکند. خوردن گردو سبب تنظیم فشار خون و قند خون میشود و از بروز بیماریهایی مانند حملات قلبی پیشگیری میکند. کالری گردو فراوان است و از خوردن بیش از حد آن باید اجتناب کرد.