آبیاری درخت گردو در فصل بهار

نکات قابل توجه برای سیستم آبیاری باغ گردو را بدانید

سیستم آبیاری باغ گردو که درختان آن برای اهداف تجاری رشد می کنند، با سیستم های دریایی، شیاری، سطحی، بارانی و قطره ای عجین شده است. اغلب، کوددهی نیز اعمال می شود؛ کوددهی  به صورت ترکیبی از کوددهی و آبیاری یا تزریق کودهای محلول در آب، با استفاده از سیستم آبیاری انجام می پذیرد.درختان گردو درختانی هستند که سطح برگ بزرگی دارند و شاخه های گسترده ای از آن ها می روید؛ به همین دلیل، تأمین آب کافی در درختان گردو که از طریق تعرق آب زیادی از دست می دهند، بسیار مهم است.

میزان آبیاری درخت گردو

نوع سیستم آبیاری باغ گردو ، به ویژه در دوره بهار، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. از آنجا که بهار دوره ای است که درختان شروع به رشد می کنند و میوه می دهند، آبیاری در زمان  میوه دهی کاملاً ضروری است  اما اگر آبیاری به طور صحیح انجام نشود، کیفیت میوه کاهش می یابد. فراموش نکنید که نیاز آبی درخت با توجه به انواع گردو تغییر می کند.

رشد میوه درخت گردو در 5-6 هفته بلافاصله پس از گل دهی اتفاق می افتد. بنابراین، کمبود آب در مراحل اولیه فصل رشد تا حد زیادی باعث تشکیل میوه های کوچک می شود. آبیاری در اواسط تابستان و اواخر تابستان پوسته میوه را سفت می کند، اندازه گردو را افزایش نمی دهد و بنابراین کیفیت میوه کاهش می یابد. برخلاف بسیاری از گونه های دیگر میوه، آبیاری در تمام طول فصل رشد، از گلدهی تا برداشت میوه در گردو بسیار مهم است. زیرا 5-6 هفته اول پس از گل دهی، اندازه گردو را تعیین می کند.

توصیه می شود بلافاصله پس از برداشت گردو، در صورت عدم بارندگی، آبیاری انجام شود، اما باید در مقدار آبی که داده می شود محتاط باشید؛ اگر آب زیاد داده شود، درخت به خواب می رود و یخزدگی رخ می دهد. از آنجا که میوه گردو در پایان تابستان خشک بوده و به سختی از شاخه جدا می شود، باید قبل از برداشت به آن آب داد.

یکی از مهمترین نکاتی که هنگام انتخاب سیستم آبیاری باغ گردو باید به آن توجه کرد، اطمینان از رسیدن آب به سطح موثر ریشه است؛ ساختار خاک نیز در اینجا مهم است. خاک باید به اندازه کافی نرم و نفوذپذیر باشد تا آب به ریشه های عمیق نهال گردو دست یابد؛ در غیر این صورت رشد درخت گردو کند شده و به مرور خشک خواهد شد.

انواع سیستم آبیاری باغ گردو کدام اند؟

نهال گردو مقداری از آب مورد نیاز خود را از طریق بارندگی تأمین می کند. بقیه آن نیز باید با انواع سیستم آبیاری باغ گردو  تامین شود. امروزه برای آبیاری باغ گردو، می توان انواع مختلفی از تأسیسات را مشاهده کرد که آبیاری با آب پاش های ضربه ای، مینی اسپرینکلرها، میکرو اسپرینکل ها، آبیاری بارانی و در نهایت آبیاری قطره ای از جمله سیستم های مذکو هستند.

آبیاری بارانی و قطره ای

آبیاری بارانی و قطره ای، معروف به آبیاری تحت فشار از مرسوم ترین انواع سیستم آبیاری باغ گردو می باشند.  البته این دو نوع سیستم آبیاری بهترین و دقیق ترین روش های آبیاری نیز هستند. جنبه ناخوشایند این روش آبیاری این است که در آبیاری بارانی نسبت به آبیاری قطره ای آب بیشتری مصرف می شود. یکی دیگر از معایب آبیاری بارانی این است که هزینه های استقرار آن بیشتر از آبیاری قطره ای است.

در اواخر سرمای بهار، افزایش درجه حرارت به میزان مشخص با آبیاری بارانی در مقایسه با آبیاری قطره ای، جنبه برتر این روش آبیاری است. مزیت این دو روش نسبت به روش های آبیاری سنتی این است که در هر دو روش آبیاری قطره ای و بارانی می توان کودهای شیمیایی و داروهای مورد استفاده در برابر برخی بیماری های زیرخاکی را با آبِ آبیاری به درختان گردو داد.

مزایای آبیاری قطره ای برای درخت گردو کدام اند؟

اصل اساسی در روش آبیاری قطره ای این است که مقدار کمی آب را در یک زمان، با کمک لوله فشار و قطره چکان، فقط به منطقه ای که ریشه گیاه رشد می کند، بدون ایجاد تنش ناشی از عدم وجود رطوبت در گیاه، می رساند. در حالی که نوع آبیاری می تواند متفاوت باشد، در بین انواع سیستم آبیاری باغ گردو ، سیستم آبیاری قطره ای بهترین راه حل را برای افزایش کاربرد باغ گردو ارائه می دهد.

• مهمترین ویژگی این نوع سیستم آبیاری باغ گردو این است که منطقه را کاملاً مرطوب نمی کند؛ فقط یک سطح مرطوب در امتداد ردیف گیاه ارائه می دهد و یک منطقه خشک بین ردیف های گیاه باقی می ماند به طوری که از آب در بهینه ترین حالت ممکن استفاده می شود. از آنجا که منطقه مرطوب در سایه باقی می ماند، تبخیر کمتر شده و حداکثر صرفه جویی در آب حاصل می شود.
• سیستم آبیاری قطره ای که آب مورد نیاز گیاه را مستقیماً در ناحیه ریشه تأمین می کند، آبیاری را در زمان مناسب و به میزان لازم امکان پذیر می سازد.
• یکی از بزرگترین مزایا این است که آبیاری یکنواخت را با حداقل تلفات آب امکان پذیر می کند.
• که علاوه بر آبیاری، امکان کوددهی گردو را نیز فراهم می کند.
• با رسیدن منطقه ریشه به اشباع رطوبت، گیاه انرژی کمتری برای گرفتن آب مصرف می کند و این یک عامل مهم در افزایش محصول است.
• از آنجا که مواد مغذی گیاه در زمان نیاز گیاه با آب به ناحیه ریشه گیاه داده می شود، کود با بالاترین عملکرد ممکن استفاده می شود.
• از آنجا که مناطق اطراف درخت گردو مرطوب نمی شوند، امکان رشد علف های هرز وجود ندارد.
• اندام زیر زمینی گیاه از رطوبت زیاد در امان می مانند و به همین سبب درخت گردو از بیماری های گیاهی در امان خواهد ماند.

آبیاری سنتی :

از طرف دیگر روش آبیاری سنتی یک روش ابتدایی است که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت. هنگامی که نیاز باغ گردو را با آبیاری سنتی تامین می کنند، با تجمع آب در مناطق خاصی یا عدم امکان انتقال آن به نقاط مرتفع، مشکلاتی به وجود می آیند.استفاده از آبیاری سنتی در سیستم آبیاری باغ گردو، برای پوشش دادن کل باغ گردو، باعث می شود که خاک حاصلخیز در سطح رویی در صورت شیب زمین، به سطوح پایین منتقل شود. این امر به صورت ناخواسته باعث ایجاد ریشه در قسمت فوقانی و پر شدن ریشه های قسمت زیرین درختان گردو می شود.

مهمترین عیب این نوع آبیاری به این است که نمک را در سطوح پایین خاک نفوذ می دهد. در نتیجه کشت گردو باعث بایر شدن زمین می شود.  این نوع سیستم آبیاری باغ گردو سبب می شود که پس از آبیاری به صورت رهاسازی، وجود آفت ها و علف های هرز دور از انتظار نیست و از این رو افزایش هزینه های کنترل علف های هرز و ممانعت از هجوم بیماری از درخت به سایر درختان گردو به هزینه های معمول روش آبیاری سنتی روشی اضافه خواهد شد.

آبیاری با آبپاش های ضربه ای :

یکی از متداول ترین از انواع سیستم آبیاری باغ گردو ، آبیاری با آبپاش های ضربه ای است. در حالی که آبیاری با آبپاش های ضربه ای آسان است و نیازی به تعمیر و نگهداری ندارد، معایب بسیار زیادی دارد که از جمله آن ها به شرح زیر است :

• زیرساخت های بزرگی نیاز دارد.
• هزینه زیادی را تحمیل می کند.
• لوله ها و تجهیزات هیدرولیک باید دارای فشار و میزان جریان بالایی باشند.
• این نوع سیستم آبپاشی می تواند منجر به تراکم خاک شود.
• با زمین های شیبدار سازگار نیست.

سیستم آبیاری میکرو اسپرینکل :

برای تولیدکنندگانی که مایل به حفظ سیستم آبیاری همه جانبه با محدود کردن جنبه های منفی هستند، یک سیستم جایگزین به نام  میکرو اسپرینکل به معنای “قطرات ریز” وجود دارد. این سیستم های آبیاری کم مصرف، از جمله آبیاری ریز و آبیاری قطره ای، برای باغ های گردو توصیه می شوند و این توصیه سه دلیل عمده را در بر می گیرد:

• منابع آب مورد نیاز کمتر: میزان جریان مورد نیاز و فشارهای عملیاتی بطور قابل ملاحظه ای به سبت سایر سیستم های مشابه کمتر است.
• کاربردهای کارآمد: سطح مرطوب کاهش می یابد، دفعات آبیاری بیشتر می شود و به همین سبب، آب در زمان مناسب، به ریشه هایی که آب نیاز دارند، می رسد.
• عدم وجود محدودیت مکانیکی: ریزپاش ها و سیستم های آبیاری قطره ای زیر سطحی با عبور ماشین آلات مزرعه آسیب نمی بینند.

از سوی دیگر، این سیستم ها نیاز به مش فیلتراسیون دقیق تر و نگهداری منظم دارند. توصیه می شود برای انجام یک مطالعه اولیه در مورد میکرو اسپرینکل، از یک تکنسین مشورت بگیرید. شایان ذکر است که آبیاری قطره ای نیز حتی اگر محدود کننده تر باشد، می تواند بر روی سطح نصب شود؛ این راه حل می تواند در شرایطی استفاده شود که منابع آب بسیار محدود است.

چه زمانی باید درخت گردو را آبیاری کرد؟

• اغلب درختان گردو در طول دوره رشد، در بهار تا اواسط مرداد آبیاری می شوند.
• هنگام دادن کود مورد نیاز
• هنگام رشد و پر شدن مغز داخل گردو
• 15 روز قبل از برداشت
• بعد از هرس

میزان آب مورد نیاز درخت گردو در سنین مختلف

یک باغ گردو 10 ساله در طول یک فصل زراعی، در حدود 8000 تا 10000 متر مکعب آب در هکتار نیاز دارد. در صورتی که روش آبیاری قطره ای باشد، می توان این مقدار را تا نصف نیز کاهش داد. آبیاری منظم به طور معمول بین 7 تا 10 روز یکبار صورت گرفته و این مقدار آب از سال اول کاشت، تا سال دهم پس از کاشت هر ساله اضافه می گردد.

نیاز آبی باغ گردو در سال اول تا دهم به روش آبیاری سنتی و قطره ای (متر مکعب در سال در هکتار)