چند نوع گیاه خواری داریم؟ راهنمای کامل انواع رژیم گیاهخواری
گیاه خواری یک سبک زندگی و رژیم غذایی است که به دلایل مختلفی مانند حفظ سلامتی احترام به حیوانات و حفظ محیط زیست توسط میلیون ها نفر در سراسر جهان دنبال می شود. با این حال بسیاری از افراد نمی دانند که گیاه خواری فقط یک نوع رژیم غذایی نیست بلکه انواع مختلفی از آن وجود دارد.
گیاه خواری با رژیم های غذایی مختلف تفاوت های اساسی دارد زیرا اصلی ترین ویژگی آن حذف محصولات حیوانی است. در گیاهخواری تمرکز بر مصرف غذاهای گیاهی مثل سبزیجات میوه ها غلات حبوبات مغزها و دانه هاست. این نوع تغذیه معمولاً به دلایل اخلاقی زیست محیطی یا سلامتی انتخاب می شود. در مقابل رژیم های غذایی دیگر اغلب محدودیت هایی در مقدار یا نوع ماکروهای غذایی (چربی پروتئین کربوهیدرات) دارند یا بر کاهش وزن و سلامت متابولیکی تأکید می کنند. مثلاً رژیم های کم کربوهیدرات مثل رژیم کتوژنیک مصرف گوشت و چربی های حیوانی را توصیه می کنند در حالی که گیاهخواری چنین مصرفی را ممنوع می کند و بیشتر تمرکز بر منابع غذایی گیاهی دارد. افراد گیاهخوار ممکن است به دلایل مختلف مانند مسائل اخلاقی زیست محیطی یا سلامتی از مصرف گوشت و فرآورده های حیوانی خودداری کنند.
در این مقاله به بررسی انواع گیاه خواری و تفاوت های میان آنها خواهیم پرداخت.
۱. گیاه خواری کامل یا وگان (Veganism)
گیاه خواری کامل یا همان وگانیسم یکی از سختگیرانه ترین و جامع ترین انواع گیاه خواری است. در این نوع رژیم غذایی افراد به طور کامل از مصرف هرگونه محصول حیوانی خودداری می کنند. این شامل تمام انواع گوشت مرغ ماهی لبنیات تخم مرغ عسل و حتی محصولاتی که از حیوانات به دست می آیند یا در فرایند تولید آنها از حیوانات استفاده شده می شود.
افرادی که رژیم وگان را دنبال می کنند این کار را معمولاً به دلایل مختلفی انجام می دهند:
- حفظ سلامتی: مطالعات نشان داده اند که رژیم های وگان به دلیل دارا بودن مقدار بالای میوه سبزیجات غلات کامل و حبوبات می توانند خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت نوع ۲ بیماری های قلبی و سرطان را کاهش دهند.
- اخلاقیات: بسیاری از وگان ها اعتقاد دارند که استفاده از حیوانات برای غذا لباس و سایر محصولات ناعادلانه است و باید از آن اجتناب شود.
- حفظ محیط زیست: مصرف محصولات حیوانی به میزان زیادی از منابع طبیعی مانند آب و زمین نیاز دارد. وگان ها به دلیل کاهش مصرف منابع و انتشار کربن رژیم خود را به عنوان یک اقدام پایدار برای حفظ محیط زیست انتخاب می کنند.
در رژیم وگان جایگزین های متنوعی برای پروتئین ها و سایر مواد مغذی موجود در محصولات حیوانی وجود دارد. منابع پروتئین مانند حبوبات سویا توفو تمپه و دانه ها بسیار محبوب هستند. همچنین جایگزین های گیاهی برای لبنیات مانند شیر بادام و شیر سویا در دسترس هستند.
۲. گیاه خواری لاکتو-اوو (Lacto-Ovo Vegetarianism)
رژیم لاکتو-اوو گیاه خواری یکی از رایج ترین انواع گیاه خواری است که در آن افراد از مصرف گوشت و ماهی خودداری می کنند اما هنوز هم لبنیات و تخم مرغ را در رژیم غذایی خود نگه می دارند.
- لاکتو به معنای لبنیات است به این معنی که این افراد از محصولاتی مانند شیر پنیر و ماست استفاده می کنند.
- اوو به معنای تخم مرغ است و بیانگر این است که تخم مرغ نیز در این رژیم مجاز است.
رژیم لاکتو-اوو گیاه خواری به دلیل تنوع غذایی که ارائه می دهد و این که شامل محصولات حیوانی مانند لبنیات و تخم مرغ است برای بسیاری از افراد راحت تر از وگان است. این نوع گیاه خواری همچنان مزایای سلامتی زیادی دارد و می تواند به کاهش خطر بیماری های قلبی کمک کند.
۳. گیاه خواری لاکتو (Lacto Vegetarianism)
گیاه خواری لاکتو نوعی دیگر از گیاه خواری است که در آن افراد از مصرف تمام محصولات حیوانی به جز لبنیات خودداری می کنند. این بدان معناست که گوشت مرغ ماهی و تخم مرغ از رژیم غذایی حذف می شوند اما لبنیات مانند شیر پنیر و ماست همچنان مصرف می شوند.
افرادی که این نوع رژیم را انتخاب می کنند ممکن است به دلیل باورهای مذهبی یا اخلاقی از تخم مرغ خودداری کنند اما لبنیات را به عنوان منبع پروتئین و مواد مغذی در رژیم خود نگه می دارند. این نوع گیاه خواری معمولاً در جوامع بودایی و هندو بیشتر است.
۴. گیاه خواری اوو (Ovo Vegetarianism)
گیاه خواری اوو یک نوع دیگر از گیاه خواری است که در آن افراد از مصرف گوشت مرغ ماهی و محصولات لبنی خودداری می کنند اما تخم مرغ را در رژیم غذایی خود نگه می دارند. این نوع رژیم بیشتر توسط افرادی دنبال می شود که به دلیل حساسیت به لبنیات یا به دلایل اخلاقی و زیست محیطی از مصرف محصولات لبنی اجتناب می کنند.
گیاه خواری اوو هنوز هم به افراد اجازه می دهد که از تخم مرغ به عنوان منبع پروتئین استفاده کنند که می تواند رژیم غذایی را از نظر تعادل پروتئینی تقویت کند.
۵. پِسکِتاریانیسم (Pescetarianism)
پسکتاریانیسم یک نوع رژیم غذایی است که در آن افراد از مصرف گوشت قرمز و مرغ خودداری می کنند اما ماهی و غذاهای دریایی را در رژیم خود نگه می دارند.
این رژیم غذایی به دلیل داشتن منابع بالای اسیدهای چرب امگا-۳ (که در ماهی های چرب مانند سالمون و ماهی خال مخالی یافت می شود) بسیار مفید است. این اسیدهای چرب به بهبود سلامت قلب و کاهش التهابات بدن کمک می کنند.
پسکتاریانیسم می تواند به ویژه برای افرادی که می خواهند فواید گیاه خواری را تجربه کنند اما هنوز به برخی از مزایای تغذیه ای ماهی نیاز دارند یک گزینه مناسب باشد.
۶. فلکسی تریانیسم (Flexitarianism)
فلکسی تریانیسم یا گیاه خواری انعطاف پذیر یک نوع رژیم گیاه خواری است که افراد به صورت عمده گیاه خوار هستند اما گاهی اوقات گوشت و سایر محصولات حیوانی را نیز مصرف می کنند.
این رژیم غذایی برای افرادی مناسب است که می خواهند از مزایای گیاه خواری بهره مند شوند اما نمی خواهند به طور کامل از مصرف گوشت دست بکشند. در این رژیم مصرف گوشت به میزان کم و به عنوان یک استثناء در نظر گرفته می شود و بیشتر تمرکز بر مصرف میوه ها سبزیجات حبوبات غلات و محصولات گیاهی است.
مزایای فلکسی تریانیسم شامل کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت بهبود سطح انرژی و کاهش وزن می شود. همچنین این رژیم نسبت به سایر انواع گیاه خواری انعطاف بیشتری دارد.
۷. خام گیاه خواری (Raw Veganism)
خام گیاه خواری یکی از سختگیرانه ترین انواع گیاه خواری است. در این رژیم غذایی افراد نه تنها از تمام محصولات حیوانی خودداری می کنند بلکه مواد غذایی خود را به صورت خام یا کم پخته مصرف می کنند.
اعتقاد اصلی در خام گیاه خواری این است که پختن غذا باعث از بین رفتن آنزیم ها و مواد مغذی موجود در آن می شود. در نتیجه خام گیاه خواران غذاهایی مانند میوه ها سبزیجات مغزها دانه ها و حبوبات جوانه زده را به صورت خام مصرف می کنند.
هرچند این رژیم غنی از ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها است اما رعایت آن می تواند دشوار باشد و خطرات کمبود مواد مغذی مانند پروتئین ویتامین B12 و آهن را افزایش دهد.
۸. فروترین ها (Fruitarianism)
فروترین ها یا میوه خواری نوعی رژیم گیاه خواری است که در آن افراد تنها میوه ها آجیل ها دانه ها و بخش هایی از گیاهان را که بدون آسیب به گیاه برداشت می شود مصرف می کنند. این رژیم بسیار محدود است و به دلیل کمبودهای تغذیه ای که ممکن است ایجاد کند توصیه نمی شود.
فروترین ها ممکن است تنها ۵۰ تا ۷۵ درصد رژیم غذایی خود را از میوه ها تأمین کنند و بقیه را از دانه ها و مغزها به دست بیاورند. این رژیم به دلیل کمبود پروتئین و برخی مواد مغذی مانند کلسیم و آهن خطرناک است و ممکن است منجر به مشکلات سلامتی شود.
۹. رژیم پالئو (Paleo Diet)
رژیم پالئو یک نوع رژیم غذایی است که بر اساس عادات غذایی اجداد انسان در دوران پارینه سنگی طراحی شده است. این رژیم به مصرف گوشت ماهی سبزیجات میوه ها مغزها و دانه ها تأکید دارد و از مصرف مواد غذایی فرآوری شده لبنیات غلات و حبوبات جلوگیری می کند. اگرچه رژیم پالئو یک رژیم گیاه خواری محسوب نمی شود اما به دلیل تأکید آن بر مصرف غذاهای طبیعی و بدون فرآوری شباهت هایی با برخی از انواع گیاه خواری دارد.
جمع بندی
همان طور که مشاهده کردید گیاه خواری تنها به یک شکل محدود نمی شود و انواع مختلفی از آن وجود دارد که هرکدام مزایا و چالش های خاص خود را دارند. انتخاب هر یک از این رژیم ها بستگی به نیازهای تغذیه ای سلامتی ارزش های اخلاقی و سبک زندگی هر فرد دارد.
اگر به فکر شروع یک رژیم گیاه خواری هستید بهتر است ابتدا نیازهای بدن خود را بشناسید و با یک متخصص تغذیه مشورت کنید تا بهترین گزینه را برای خود انتخاب کنید. مهم است که مطمئن شوید در رژیم گیاهی خود تمام مواد مغذی لازم را دریافت می کنید تا از سلامت کامل بهره مند شوید.
مسوولیت کلیه محتوای سایت بر عهده منابع اصلی بوده و بانک مشاغل اینفوجاب هیچ مسوولیتی در قبال محتوا ندارد.