خلاصه کتاب شکستن عادت های خود: ذهنی جدید برای آینده ای جدید ( نویسنده جو دیسپنزا )
خلاصه کتاب شکستن عادت های خود: ذهنی جدید برای آینده ای جدید ( نویسنده جو دیسپنزا )
کتاب «شکستن عادت های خود» اثر جو دیسپنزا، راهکاری عمیق و کاربردی برای رهایی از الگوهای فکری و رفتاری محدودکننده و ساختن آینده ای آگاهانه است. این اثر با تلفیق یافته های علمی و مفاهیم معنوی، مسیری نوین برای تحول درونی و خلق واقعیت دلخواه ارائه می دهد.
دکتر جو دیسپنزا، به عنوان نویسنده، سخنران بین المللی و پژوهشگر برجسته در حوزه های علوم اعصاب، شیمی مغز و زیست شناسی سلولی، در این کتاب بینش هایی را فراهم می آورد که چارچوب های سنتی خودسازی را به چالش می کشد. هدف اصلی این مقاله، ارائه یک خلاصه جامع، علمی و کاربردی از این کتاب ارزشمند است. ما به بررسی نقش ذهن، مغز و بدن در شکل گیری و تثبیت عادت ها می پردازیم و درک می کنیم چگونه مفاهیم پیشرفته ای چون نوروپلاستیسیته، اپی ژنتیک و فیزیک کوانتوم، اساس علمی تحول شخصی را تشکیل می دهند. علاوه بر این، تکنیک های مدیتیشن چهار مرحله ای دیسپنزا، به تفصیل شرح داده خواهد شد تا خواننده بتواند با ابزارهای عملی، به رهایی از «خودِ قدیمی» و تجلی «خودِ جدید» دست یابد. این محتوا می کوشد تا با ارائه جزئیات و نکات کلیدی، به مرجعی کامل و قابل اتکا برای علاقه مندان به خودسازی و تحول درونی تبدیل شود و الهام بخش گام های عملی در مسیر تغییر باشد.
درک بنیادین خود و شکل گیری عادت ها: مبانی علمی و عملی
برای شروع سفر تحول، ابتدا باید مکانیزم های بنیادینی را که «خود» ما و عادت هایمان را شکل می دهند، درک کنیم. دکتر جو دیسپنزا در کتاب خود به عمق این فرآیندها می پردازد و نشان می دهد که چگونه افکار، احساسات و رفتارها، شخصیت ما را می سازند و در یک چرخه تکراری ما را به گذشته متصل نگه می دارند.
ریشه های خودِ قدیمی: چرخه ی عادت ها
عادت ها نه تنها صرفاً رفتارهای تکراری هستند، بلکه شامل الگوهای فکری و احساسی می شوند که به صورت ناخودآگاه در زندگی ما جریان دارند. دیسپنزا تبیین می کند که بیش از ۴۰ درصد از فعالیت های روزانه ما از روی عادت انجام می شوند. این بدان معناست که بخش قابل توجهی از زندگی ما توسط برنامه های ناخودآگاهی اداره می شود که ممکن است آگاهانه انتخاب نشده باشند.
از دیدگاه دیسپنزا، «حلقه فکر-احساس» نقش محوری در شکل گیری «حالت وجودی» ما دارد. یک فکر، یک واکنش شیمیایی در بدن ایجاد می کند که منجر به یک احساس می شود. سپس، این احساس به نوبه خود، افکار مشابه را تحریک می کند و این چرخه تکرار می شود. با هر تکرار، این حلقه تقویت شده و به یک عادت عمیق تر تبدیل می گردد. این فرآیند، واقعیت ما را شکل می دهد. اگر این حلقه ها منفی باشند، جهان را از دریچه منفی نگری می بینیم و اگر مثبت باشند، دیدگاه ما نیز مثبت خواهد بود.
دیسپنزا تأکید می کند: افکار شما واقعیت شما را شکل می دهند. همانطور که فکر می کنید، احساس می کنید و همانطور که احساس می کنید، فکر می کنید. این حلقه، وضعیت وجودی شما را می سازد.
تفاوت دیدگاه دیسپنزا با برخی دیگر از بزرگان حوزه خودسازی نیز قابل تأمل است. در حالی که استیون کاوی در کتاب «هفت عادت مردمان مؤثر» بر نقش عادت ها در شکل گیری شخصیت و تأکید بر دیدگاه های درونی تمرکز دارد، دیسپنزا بیشتر بر فرآیندهای فکری، رفتارها و ارتباط آن با علم اعصاب و بیولوژی متمرکز است. نویسندگانی چون جیمز آلن در «انسان همان می شود که می اندیشد» و ناپلئون هیل در «بیندیشید و ثروتمند شوید» نیز بر قدرت افکار در خلق واقعیت تأکید کرده اند، اما دیسپنزا با افزودن لایه های علمی و تمرینات مدیتیشن، رویکردی جامع تر و گام به گام تر ارائه می دهد.
علم پشت عادت ها: مغز، بدن و ژن ها در خدمت تحول
برای درک عمیق تر مکانیزم های تغییر عادت، لازم است به علوم اعصاب و زیست شناسی سلولی نگاهی بیندازیم. دیسپنزا به دو مفهوم کلیدی اشاره می کند: نوروپلاستیسیته و اپی ژنتیک که هر دو نشان می دهند ما بیش از آنچه تصور می کنیم، بر سرنوشت بیولوژیکی خود کنترل داریم.
نوروپلاستیسیته: قدرت سیم کشی مجدد مغز
نوروپلاستیسیته به توانایی مغز برای تغییر و سازماندهی مجدد ساختار خود در پاسخ به تجربیات و یادگیری اشاره دارد. این مفهوم، باورهای قدیمی مبنی بر ثابت بودن ساختار مغز در بزرگسالی را رد می کند. قانون هب، که می گوید «نورون هایی که با هم شلیک می کنند، با هم سیم کشی می شوند»، اساس این پدیده است. هرچه بیشتر یک فکر یا احساس خاص را تکرار کنیم، مسیرهای عصبی مربوط به آن فکر یا احساس در مغز ما قوی تر می شود. این تقویت منجر به تثبیت عادت ها می گردد.
برای مثال، اگر به طور مداوم نگران یک موضوع خاص باشیم، نورون های مرتبط با نگرانی و آن موضوع، ارتباطات قوی تری برقرار می کنند. در نتیجه، مغز ما به گونه ای سیم کشی می شود که حتی با کوچکترین محرک مرتبط، به سرعت به حالت نگرانی بازگردد. این توضیح می دهد که چرا رهایی از برخی الگوهای فکری و احساسی منفی دشوار است. اما خبر خوب این است که نوروپلاستیسیته یک شمشیر دو لبه است؛ همانطور که مغز ما می تواند عادت های منفی را تقویت کند، می تواند مسیرهای عصبی جدیدی برای عادت های مثبت نیز بسازد و به معنای واقعی کلمه، ساختار خود را تغییر دهد.
اپی ژنتیک: فراتر از ژن ها، کنترل سرنوشت بیولوژیکی ما
اپی ژنتیک مطالعه ای است که نشان می دهد چگونه محیط و تجربیات ما می توانند بر بیان ژن ها تأثیر بگذارند، بدون اینکه توالی DNA را تغییر دهند. این مفهوم انقلابی، باورهای قدیمی مبنی بر اینکه ژن ها سرنوشت بیولوژیکی ما را به طور کامل تعیین می کنند، به چالش می کشد. دیسپنزا اشاره می کند که تنها حدود ۵ درصد از بیماری ها ریشه ژنتیکی دارند و مابقی تحت تأثیر محیط و سبک زندگی ما هستند.
اپی ژنتیک به این معناست که افکار، احساسات و باورهای ما می توانند به عنوان سیگنال هایی عمل کنند که به سلول های ما دستور می دهند کدام ژن ها فعال یا غیرفعال شوند. یک وضعیت درونی قوی و مثبت، می تواند بر محیط بیرونی و حتی بر بیان ژن های ما تأثیر بگذارد. این قابلیت به ما قدرت شگرفی برای کنترل سلامت و رفاه خود می بخشد و نشان می دهد که ما زندانی ژن های خود نیستیم، بلکه می توانیم با تغییر وضعیت درونی، بر سرنوشت بیولوژیکی خود اثر بگذاریم.
دو نوع عادت مخرب: موانع اصلی در مسیر تغییر
در مسیر تحول و خلق خودِ جدید، دو نوع عادت مخرب وجود دارد که به عنوان موانع اصلی عمل می کنند: اعتیادهای عاطفی و نقاب های شخصیتی. درک این عادت ها برای رهایی از آن ها حیاتی است.
اعتیادهای عاطفی: اسارت در چرخه ی احساسات آشنا
هر فکر و احساسی که تجربه می کنیم، با تولید مواد شیمیایی خاصی در بدن همراه است. وقتی به طور مکرر افکار و احساسات مشابهی را تکرار می کنیم، بدن ما به این مواد شیمیایی وابسته می شود، درست مانند اعتیاد به یک ماده مخدر. این وابستگی شیمیایی، ما را در چرخه ای از احساسات آشنا اما مخرب گرفتار می کند.
برای مثال، فردی که سال ها غمگین بوده، بدن او به مواد شیمیایی مرتبط با غم عادت کرده است. تلاش برای شاد بودن، باعث ایجاد عدم تعادل شیمیایی در بدن می شود و بدن با ارسال سیگنال های پریشانی به مغز، می کوشد تا مغز را به افکار و احساسات غمگین گذشته بازگرداند تا به تعادل شیمیایی آشنای خود دست یابد. این مقاومت درونی، شکستن اعتیادهای عاطفی را به شدت دشوار می کند و فرد را در گذشته ای که می شناسد، زندانی می سازد.
نقاب های شخصیتی: فاصله بین من واقعی و من نمایشی
نوع دیگری از عادت مخرب، خلق یک «خودِ غیرواقعی» یا «نقاب شخصیتی» است. ما اغلب از ترس قضاوت، طرد شدن یا به دلیل نیاز به تأیید دیگران، احساسات واقعی و جنبه های آسیب پذیر خود را پنهان می کنیم و تصویری از خود به دنیا ارائه می دهیم که با منِ واقعی ما متفاوت است.
این نقاب ها، فاصله عمیقی بین درون و بیرون ما ایجاد می کنند و منجر به احساس پوچی درونی می شوند. بسیاری از افراد با مشغولیت های بیرونی، مانند کار بیش از حد، روابط سطحی یا حتی اعتیاد به خرید و قمار، سعی می کنند این پوچی را نادیده بگیرند. اما در نهایت، این استراتژی ها شکست می خورند و در میانسالی می توانند منجر به بحران های هویتی عمیق شوند.
مقاومت دیگران در برابر تغییرات ما نیز یک چالش مهم است. وقتی ما شروع به رها کردن نقاب ها و تجلی «خودِ واقعی»مان می کنیم، اطرافیانمان که به خودِ قدیمی ما عادت کرده اند، ممکن است احساس ناراحتی کرده و حتی سعی در بازگرداندن ما به حالت قبل داشته باشند. دیسپنزا توصیه می کند که این مقاومت را بشناسیم و با مهربانی اما قاطعانه، مسیر تحول خود را ادامه دهیم و مرزهای سالم در روابطمان ایجاد کنیم.
نقشه راه برای خلق خودِ جدید: چگونه خود را تغییر دهیم؟
پس از درک عمیق از مکانیزم های شکل گیری عادت ها و موانع پیش رو، نوبت به ارائه راهکارهای عملی برای خلق خودِ جدید می رسد. دکتر دیسپنزا با بهره گیری از اصول فیزیک کوانتوم و تکنیک های مدیتیشن، نقشه ای گام به گام برای این تحول ارائه می دهد.
اصول کوانتومی تغییر: انتخاب آینده ای که می خواهید
دیسپنزا برای توضیح قابلیت ما در خلق واقعیت خود، به مبانی فیزیک کوانتوم ارجاع می دهد. او توضیح می دهد که چگونه در سطح زیراتمی، ذرات همزمان در حالت های بی نهایتی از پتانسیل وجود دارند و تنها با مشاهده و انتخاب آگاهانه ما، به واقعیت تبدیل می شوند. این ایده، به مفهوم «درهم تنیدگی کوانتومی» اشاره دارد که نشان می دهد همه چیز به هم مرتبط است و ما با توجه و انتخاب خود، می توانیم بر پتانسیل های بی نهایت موجود در جهان، تأثیر بگذاریم.
نکته کلیدی در این بخش، تمرکز بر «چه چیزی» است که می خواهید، نه «چگونه» اتفاق می افتد. دیسپنزا تأکید می کند که ما باید هدف نهایی خود را به وضوح تصور کرده و احساس کنیم که آن را به دست آورده ایم، اما جزئیات چگونگی وقوع آن را به جهان هستی بسپاریم. این رویکرد به معنای رها کردن کنترل بر جزئیات و اعتماد به هوش برتری است که می تواند بهترین مسیر را برای تجلی خواسته های ما فراهم کند. این دیدگاه با آموزه های نویسندگانی چون جین سینسرو در کتاب «تو کله خر هستی» که بر قدرت آرزوها و باور به جهان هستی تأکید می کند، همخوانی دارد.
تمرین مدیتیشن چهار مرحله ای جو دیسپنزا: یک راهنمای گام به گام
هسته اصلی رویکرد دیسپنزا برای شکستن عادت های قدیمی و ساختن عادت های جدید، مدیتیشن است. او یک تمرین چهار مرحله ای را توصیه می کند که هر مرحله نیاز به تمرین و تسلط دارد. هدف از این مدیتیشن، فراتر رفتن از ذهن آگاه و دسترسی به ضمیر ناخودآگاه برای برنامه ریزی مجدد آن است.
گام اول: القاء – آرام کردن امواج مغزی برای ورود به حالت خلاقیت
مرحله اول مدیتیشن دیسپنزا، «القاء» نام دارد که هدف آن آرام کردن ذهن و کاهش فرکانس امواج مغزی است. مغز ما در حالت های مختلف فعالیت، امواج مغزی متفاوتی تولید می کند:
- بتا (Beta): فرکانس بالا، حالت بیداری، تفکر آگاهانه، تمرکز بر دنیای بیرون.
- آلفا (Alpha): فرکانس متوسط، حالت آرامش، تخیل، یادگیری عمیق، شروع ارتباط با ضمیر ناخودآگاه.
- تتا (Theta): فرکانس پایین، حالت نیمه خواب، عمیق ترین حالت مدیتیشن، جایی که ذهن آگاه و ناخودآگاه به هم می پیوندند.
- دلتا (Delta): پایین ترین فرکانس، خواب عمیق.
برای ورود به حالت های آلفا و تتا، دیسپنزا تکنیک هایی را برای حس کردن فضا توصیه می کند. می توان با تکنیک «بالا به پایین» از سر به سمت پاها، یا «پایین به بالا» از فضای اتاق به سمت بدن، توجه را به احساسات درونی و فضای اشغال شده متمرکز کرد. این تمرین به ما کمک می کند تا از تمرکز بر دنیای بیرونی فاصله گرفته و به درون خود متصل شویم، جایی که امکان تحول فراهم می گردد.
گام دوم: شکستن عادت های احساسی – رهایی از اعتیاد به گذشته
پس از تسلط بر مرحله القاء، مرحله دوم شامل شناسایی و رها کردن عادت های احساسی است. این گام حیاتی است زیرا اعتیاد به احساسات آشنا، ما را در گذشته زندانی می کند. مراحل این بخش عبارتند از:
- شناسایی احساس یا عادت: به وضوح، احساس یا عادتی را که می خواهید رها کنید، تشخیص دهید.
- احساس عمیق آن: بدون سرکوب یا قضاوت، آن احساس را به طور کامل تجربه کنید. اجازه دهید انرژی آن در بدن شما جریان یابد.
- اعتراف و رهاسازی: با آگاهی کامل، آن عادت را به جهان هستی یا یک نیروی برتر اعتراف کنید. با این کار، انرژی محبوس شده در آن عادت را آزاد می کنید.
- تسلیم شدن و رها کردن کنترل: اعتماد کنید که جهان هستی، بهترین راه حل را برای شما فراهم خواهد کرد و نیاز به کنترل نتیجه را رها کنید.
این فرآیند به بدن شما کمک می کند تا از وابستگی شیمیایی به احساسات قدیمی رها شود و راه را برای تجربه احساسات جدید باز کند.
گام سوم: شکستن عادت های رفتاری – تغییر الگوهای ناخودآگاه
مرحله سوم، تمرکز بر تغییر رفتارهایی است که با عادت های احساسی گذشته مرتبط هستند. پس از اینکه احساسات قدیمی را رها کردید، باید به رفتارهایی که ناخودآگاه در پاسخ به آن احساسات انجام می دهید، توجه کنید.
- مشاهده و شناسایی رفتارها: رفتارهایی را که با احساسات قدیمی شما همراه بوده اند، شناسایی و لیست کنید. این می تواند شامل واکنش های کلامی، حرکات بدن یا الگوهای فکری خاص باشد.
- تکنیک تغییر!: هر بار که متوجه شدید در حال انجام یکی از این رفتارهای قدیمی هستید، با صدای بلند یا در ذهن خود بگویید تغییر! این اقدام، چرخه عادت را در لحظه می شکند و به مغز شما کمک می کند تا مسیرهای عصبی جدیدی ایجاد کند.
با تکرار این تمرین، به تدریج قدرت رفتارهای ناخواسته کاهش یافته و شما کنترل بیشتری بر اعمال خود به دست می آورید.
گام چهارم: شکل گیری عادت های جدید – ساختن خودِ ایده آل
آخرین مرحله از مدیتیشن دیسپنزا، خلق و تثبیت خودِ ایده آل است. در این مرحله، شما روی ساختن عادت های جدیدی تمرکز می کنید که با فردی که می خواهید باشید، همخوانی دارند. این مراحل شامل:
- شناسایی خودِ ایده آل: به وضوح تصور کنید که خودِ ایده آل شما چگونه فکر می کند، چگونه رفتار می کند و چه احساساتی دارد. جزئیات این تصویر باید کاملاً روشن و واضح باشد.
- تمرین روزانه در مدیتیشن: در هر جلسه مدیتیشن، به طور فعالانه این خودِ جدید را تجربه و تمرین کنید. احساس کنید که همان فرد هستید و افکار و احساسات آن شخص را در خود زنده کنید. این کار به ساخت و تقویت مسیرهای عصبی جدید در مغز کمک می کند.
- احساس تفاوت پس از مدیتیشن: دیسپنزا تأکید می کند که پس از هر مدیتیشن، باید احساس فردی متفاوت داشته باشید. اگر همان احساسات و افکار قبلی را تجربه می کنید، به معنای عدم اثربخشی مدیتیشن است.
فرآیند شکل گیری عادت های جدید نیازمند زمان و تکرار است. تحقیقات نشان می دهد که به طور متوسط ۶۶ روز طول می کشد تا یک عادت جدید در مغز تثبیت شود. این مفهوم با دیدگاه جیمز کلیر در کتاب «عادت های اتمی» همخوانی دارد که بر اهمیت تغییر باورهای زیربنایی درباره خود برای ایجاد عادت های پایدار تأکید می کند.
زندگی در خودِ جدید: تجلی شخصیت واقعی
پس از طی کردن مراحل مدیتیشن و شکستن عادت های قدیمی و شکل دهی به الگوهای نوین، شما وارد مرحله ای از زندگی می شوید که در آن خودِ جدیدتان کاملاً بر شما مسلط است. این مرحله، اوج تحول شخصی است که دیسپنزا از آن به عنوان زیستن در واقعیت جدید یاد می کند.
تجلی خودِ واقعی: شفافیت و رهایی از کنترل بیرونی
در این مرحله، شکافی که پیش تر بین خودِ واقعی و خودِ نمایشی وجود داشت، پر می شود. دیگر نیازی به پنهان کردن احساسات یا وانمود کردن نیست. شما به یکپارچگی درونی دست می یابید که در آن افکار و احساسات درونی تان با آنچه به دنیا نشان می دهید، همسو است. این شفافیت، نه تنها به شما احساس آزادی می بخشد، بلکه باعث می شود از وابستگی به تأیید محیط و دیگران رها شوید.
شخصیت جدید شما، دیگر تحت کنترل بدن، محیط و زمان نیست. به این معنی که دیگر شرایط بیرونی، واکنش های فیزیولوژیکی بدن یا خاطرات گذشته، توانایی کنترل وضعیت عاطفی و ذهنی شما را ندارند. شما با استفاده از آگاهی و قدرت ذهن خود، بر این سه عامل اصلی که پیش تر زندان بان عادت های قدیمی بودند، غلبه می کنید. این رهایی، به شما امکان می دهد تا در لحظه حال زندگی کنید و به طور آگاهانه، واقعیت خود را خلق کنید.
آگاهی و نوع دوستی: زندگی بر اساس هدف والا
زمانی که به مرحله خودِ جدید می رسید، حالت وجودی شما به آگاهی تبدیل می شود. شما با درون خود در ارتباطی مستمر قرار می گیرید و به طور پیوسته، خوداندیشی می کنید. این خوداندیشی آگاهانه، به شما امکان می دهد تا هر فکر یا احساس ناخواسته ای را به سرعت شناسایی کرده و پیش از آنکه ریشه دار شود، آن را رها کنید. با این کار، از تقویت شبکه های عصبی مرتبط با خودِ قدیمی جلوگیری می کنید و در مسیر رشد و تحول باقی می مانید.
این مرحله همچنین با گذار از خودخواهی (با احساساتی نظیر شرم، گناه، ترس و عصبانیت) به نوع دوستی و همدردی (با احساساتی نظیر قدردانی، شادی، عشق و شفقت) همراه است. شما از نیازهای شخصی فراتر رفته و زندگی خود را بر اساس یک هدف والا و کمک به دیگران بنا می نهید. عادتِ خود جدید بودن در شما ریشه می کند و این وضعیت وجودی جدید، به یک بخش طبیعی و ناخودآگاه از شخصیت شما تبدیل می شود. این به معنای آن است که تغییر، دیگر یک تلاش آگاهانه نیست، بلکه تبدیل به طبیعت ثانویه شما شده است.
تمرین عملی برای خلق خودِ جدید: پل زدن بر شکاف
برای تعمیق درک و آغاز فرآیند تحول، انجام یک تمرین عملی ضروری است. این تمرین به شما کمک می کند تا نقاب های شخصیتی خود را شناسایی کرده و برای رهایی از آن ها گام بردارید و به شفافیت درونی برسید.
-
شناسایی نقاب های شخصیتی
به دقت به رفتارهایی که برای جلب رضایت دیگران یا مطابقت با انتظاراتشان انجام می دهید، فکر کنید. آیا جنبه ای از خودتان را پنهان می کنید؟ این پنهان کاری ممکن است در روابط عاطفی، محیط کار، یا حتی در مورد علایق شخصی تان باشد. به عنوان مثال، ممکن است در شغلی بمانید که دوست ندارید فقط برای اینکه تأیید خانواده تان را به دست آورید، یا وانمود کنید به سرگرمی ای علاقه دارید که دوستانتان دوست دارند. چه احساسی زیربنای این نقاب است؟ (مثل ترس از طرد شدن، نیاز به تأیید، احساس ناکافی بودن).
-
ردپای رفتار و تأثیر آن
اکنون، به رفتارهای مشخصی (گفتار، عمل، یا حتی سکوت) که برای حفظ این نقاب انجام می دهید، توجه کنید. برای مثال، آیا وقتی درباره شغل تان از شما می پرسند، واقعیت را پنهان می کنید؟ آیا ساعت ها را به انجام کاری اختصاص می دهید که به آن علاقه ندارید تا دیگران را راضی نگه دارید؟ این رفتارها چگونه بر عزت نفس و حس شما نسبت به خودتان تأثیر می گذارد؟ آیا احساس خستگی، پوچی یا عدم اصالت می کنید؟
-
مواجهه با مقاومت و پاسخ موثر
تصور کنید که شروع به برداشتن این نقاب ها می کنید و خودِ واقعیتان را نشان می دهید. چه مقاومت هایی را از سوی دیگران پیش بینی می کنید؟ آیا دوستان یا خانواده تان ممکن است از تغییر شما ناراحت شوند یا سعی کنند شما را به وضعیت قبل بازگردانند؟ سپس، برنامه ریزی کنید که چگونه می توانید با مهربانی اما قاطعانه، این تغییرات مثبت را به آن ها توضیح دهید و مرزهای سالم ایجاد کنید. مثلاً، چگونه به دوستی که از شما می خواهد کاری را انجام دهید که دوست ندارید، پاسخ خواهید داد تا هم صادق باشید و هم به رابطه تان آسیب نرسد؟
این تمرین یک شروع قدرتمند برای درک و رهایی از الگوهای مخربی است که مانع از تجلی خودِ واقعی شما می شوند.
نتیجه گیری
کتاب «شکستن عادت های خود: ذهنی جدید برای آینده ای جدید» اثر دکتر جو دیسپنزا، بیش از یک کتاب خودیاری است؛ این اثری است که به ما می آموزد چگونه با بهره گیری از علوم اعصاب، بیولوژی و فیزیک کوانتوم، سکان هدایت زندگی خود را به دست گیریم. پیام اصلی دیسپنزا روشن است: شما خالق واقعیت خود هستید و توانایی بی حد و حصری برای تغییر و بازنویسی سرنوشت بیولوژیکی و شخصی خود دارید.
ما در این مقاله به بررسی عمیق چگونگی شکل گیری عادت ها از طریق حلقه فکر-احساس، نقش حیاتی نوروپلاستیسیته و اپی ژنتیک در تحولات مغز و ژن ها، و همچنین موانع رایجی چون اعتیادهای عاطفی و نقاب های شخصیتی پرداختیم. نقشه راه دیسپنزا، شامل مدیتیشن چهار مرحله ای، ابزاری قدرتمند برای القای آرامش، رهایی از گذشته، شکستن الگوهای رفتاری و خلق آگاهانه خودِ ایده آل است.
در نهایت، خودِ جدیدی که دیسپنزا توصیف می کند، فردی است که از کنترل عوامل بیرونی رها شده، در شفافیت و آگاهی کامل زندگی می کند و بر اساس اصول نوع دوستی و هدف والا گام برمی دارد. تغییر یک مسیر است، نه یک مقصد نهایی، و هر روز فرصتی جدید برای بازتعریف خود و خلق واقعیت دلخواه فراهم می آورد.
اکنون که با مفاهیم و تکنیک های این کتاب آشنا شدید، تصمیم بگیرید و اولین قدم را برای شکستن عادت های قدیمی و ساختن آینده ای درخشان بردارید. شما مسئول زندگی خود هستید و قدرت تغییر در دستان شماست.