کورونا به عنوان یک سبک زندگی و هنر به عنوان ناجی!

این روزها ، موج تاجگذاری دیوانه یا همانطور که WHO COVID-19 ادعا کرده است ، تمام دنیا است. گفته می شود بزرگترین بیماری همه گیر در تاریخ بشر از زمان بیماری همه گیر آنفولانزای 1918 است. به هر حال ، نام کتاب های طاعون آلبرت کامو و کوری خوزه ساراماگو نیز بسیار شنیده می شود. افراد Super Sense (2011) و قرنطینه (2008) را بارگیری می کنند. رفتارهای روزمره ، از رفتار مصرف کننده گرفته تا خرید ، بهداشت شخصی تغییر یافته است. بسیاری از مشاغل بسته شده است ، شکل آموزش و همدلی روزافزون برای مردم ، نه تنها در سطح ملی و منطقه ای ، بلکه در سطح جهانی. کرونا دیگر فقط یک بیماری نیست ، بلکه یک مشکل پزشکی نیست. امروز ، کورونا یک سبک زندگی و یک مسئله اجتماعی است.

رویدادهای بزرگ اجتماعی و سیاسی همیشه الهام بخش هنرمندان بوده است. در طول تاریخ می توان به مثالهای زیادی اشاره کرد: اشعار و داستانهای مربوط به انقلاب فرانسه ، عکسهای تاریخی پس از جنگ ویتنام ، فیلمهای ساخته شده در مورد برده داری آمریکا ، حتی ترانه “باد تغییر” از گروه راک آلمانی Scorpions که در قلب برلین تقسیم شده است. 1990 ، پیش بینی می شود اتحاد جماهیر شوروی فروپاشی کند. حتی انقلاب اسلامی ما نیز در نوع خود از بسیاری از هنرمندان الهام گرفته است. شما مانند آهنگ ها و ترانه هایی که با ضبط صدا در خانه به مناسبت پیروزی 22 بهمن و نه 23 بهمن آمده اید ، به همه خانه های ایران حمله کردید. زبانی که ترانه “خدای خدا” را برای انقلاب ما در حومه می خواند ، زبانی است که گروه راک آلمانی برای آن در نظر گرفته است. “آینده در هوا است ، همه جا را می توان احساس کرد …” شاید هنرمند در واقع این باشد که در هر لحظه مهم تاریخی و اجتماعی ، عقل سلیقه مردم او به زبان هنر ترجمه می شود. می توان گفت واقع بینانه ترین تصویر هر جامعه تصویری است که هنرمندان آن در آینه ارائه می دهند.

برتولت برشت ، اما دیدگاه کمی متفاوت دارد. او می گوید: “هنر آینه ای از واقعیت جامعه نیست ، بلکه چکش است که از طریق آن می توان جامعه شکل گرفت.” در اوایل اپیدمی کورنا در ایران ، ویدئویی از یک هنرمند جوان ایرانی به نام دانیل خیرخ منتشر شد که نشان می دهد چگونه دستها در فیلم های ساکت و شبیه به اجرای موسیقی رقص مجارستانی شماره یک در برامس به خوبی شسته می شوند. روایت طنز این فیلم عمق فاجعه را کاهش می دهد و این اثر غم انگیز باعث آرامش و تحصیل مردم شده است. ویدئویی دیگر ، ظاهراً یک فیلم تبلیغاتی ، با ترانه ای که شیوع تاج را اندازه گیری می کند ، آهنگ آواز فولادی Rolling Stones را خواند (به ناراحتی نیاز دارم). تغییر قسمت تکراری شعر به گونه ای که ما از تسکین تصویری به دست اورا نگیریم ، این موسیقی تبلیغاتی است. هنر در اینجا فراتر از محتوا ، زیبایی شناختی و تاریخی / اجتماعی است. در اینجا هنر ناجی است. ممکن است برشت درست گفته باشد که می گوید هنر نه ارسطویی است و نه مدرن صرفاً بازتاب آینه. هنر یک معنای پسامدرن دارد که در طول تاریخ نادیده گرفته شده است: خلاقیت و نجات.