حکم گرفتن دختر پسر در خانه: راهنمای کامل حقوقی و مجازات ها (آپدیت 1403)

دستگیری دختر و پسر نامحرم در منزل تحت شرایطی خاص و با وجود ادله کافی، می تواند منجر به اتهام رابطه نامشروع شود که مجازات آن تا ۹۹ ضربه شلاق تعزیری است. آگاهی از حقوق قانونی در این موقعیت ضروری است. قوانین جمهوری اسلامی ایران، روابط میان افراد نامحرم را تحت ضوابط مشخصی تعریف کرده و هرگونه تخطی از این چارچوب ها می تواند پیامدهای قانونی در پی داشته باشد. با توجه به پیچیدگی های حقوقی و ابهامات رایج در این زمینه، درک صحیح از مفاهیم قانونی، شرایط ورود مأموران به حریم خصوصی افراد و مجازات های احتمالی، برای هر شهروندی حیاتی است. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و دقیق حقوقی، به بررسی تمامی جوانب مرتبط با حکم گرفتن دختر پسر در خانه می پردازد تا مخاطبان بتوانند با دیدی روشن تر، از حقوق خود مطلع شوند و در مواجهه با چنین موقعیت هایی، تصمیمی آگاهانه اتخاذ کنند.

مبانی حقوقی رابطه نامشروع و خلوت با نامحرم در ایران

در نظام حقوقی ایران، روابط میان زن و مرد نامحرم که خارج از چارچوب شرعی و قانونی ازدواج باشد، می تواند مشمول قوانین کیفری قرار گیرد. این روابط دارای طیف وسیعی از مصادیق هستند که بسته به نوع عمل ارتکابی و شرایط وقوع، مجازات های متفاوتی برای آن ها در نظر گرفته شده است. فهم دقیق تعاریف قانونی و تمایز میان آن ها، از جمله تفاوت رابطه نامشروع با زنا و همچنین وضعیت خلوت با نامحرم در منزل، از اهمیت بالایی برخوردار است.

تعریف قانونی رابطه نامشروع و مصادیق آن

ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی، مبنای اصلی تعریف و مجازات رابطه نامشروع است. این ماده بیان می دارد: هرگاه زن و مردی که بین آن ها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا عمل منافی عفت غیر از زنا، از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا نود و نه ضربه محکوم خواهند شد. بر اساس این تعریف، رابطه نامشروع شامل هرگونه ارتباط فیزیکی میان زن و مرد نامحرم است که به حد زنا (یعنی دخول) نرسیده باشد. مصادیق این جرم بسیار گسترده بوده و شامل اعمالی نظیر:

• بوسیدن (تقبیل)
• در آغوش گرفتن (مضاجعه)
• لمس کردن با شهوت
• هرگونه تماس فیزیکی جنسی غیر از زنا

این اعمال، حتی اگر در خانه و در فضای خصوصی انجام شوند، در صورت اثبات، می توانند منجر به مجازات شلاق تعزیری گردند. تشخیص و اثبات این مصادیق بر عهده قاضی پرونده است که با توجه به قرائن، امارات و ادله موجود، رأی صادر می کند.

تمایز میان رابطه نامشروع و زنا

یکی از نکات کلیدی در دعاوی منافی عفت، تمایز قائل شدن بین رابطه نامشروع و زنا است. زنا در قانون مجازات اسلامی تعریف دقیق تری دارد و شامل هرگونه عمل جنسی (دخول) میان زن و مرد نامحرم است. مجازات زنا، به مراتب سنگین تر از رابطه نامشروع بوده و می تواند بسته به شرایط و وضعیت تأهل طرفین (مانند زنای محصنه یا غیرمحصنه) شامل اعدام، رجم، شلاق حدی و تبعید باشد. بنابراین، صرف تنها بودن دختر و پسر در خانه یا ارتکاب اعمالی غیر از دخول، لزوماً به معنای وقوع زنا نیست و اتهام رابطه نامشروع به آن ها وارد می شود که مجازات آن همان طور که ذکر شد، شلاق تعزیری است. این تمایز در تعیین نوع جرم و مجازات ناشی از آن، نقش محوری دارد.

بررسی وضعیت خلوت با نامحرم در فضای خصوصی

یکی از ابهامات رایج، این است که آیا صرف تنها بودن دختر و پسر در خانه بدون ارتکاب هیچ عمل منافی عفت، به خودی خود جرم محسوب می شود یا خیر. دیدگاه غالب حقوقی در ایران این است که صرف خلوت با نامحرم، یعنی تنها بودن زن و مرد نامحرم در یک مکان دربسته، بدون اینکه عمل منافی عفت خاصی از آن ها سر بزند، جرم کیفری تلقی نمی شود. رکن اصلی جرم رابطه نامشروع، انجام عملی منافی عفت غیر از زنا است، نه صرف حضور در کنار یکدیگر. با این حال، باید به این نکته نیز توجه داشت که در رویه قضایی، برخی قضات ممکن است با تفسیر موسع از ماده ۶۳۷، خلوت با نامحرم را نیز در صورت وجود قرائن و شواهد قوی مبنی بر قصد ارتکاب رابطه نامشروع، از مصادیق این جرم تلقی کنند. این تفسیر، هرچند کمتر رایج است، اما می تواند منجر به دردسرهای حقوقی شود. لذا، توصیه می شود برای پرهیز از هرگونه سوءظن و مشکلات احتمالی، از قرار گرفتن در موقعیت خلوت با نامحرم در مکان های خصوصی پرهیز شود. جرم خلوت با نامحرم در خانه، در صورتی اثبات می شود که همراه با ارتکاب عمل منافی عفت باشد و نه صرف حضور فیزیکی.

بر اساس دیدگاه غالب حقوقی، صرف تنها بودن زن و مرد نامحرم در یک مکان دربسته، بدون ارتکاب عمل منافی عفت خاص، جرم کیفری تلقی نمی شود؛ اما برای جلوگیری از سوءظن و دردسرهای قضایی، پرهیز از چنین موقعیت هایی توصیه می شود.

شرایط قانونی ورود مأموران و بازداشت در منزل شخصی

یکی از مهم ترین اصول حقوقی در هر جامعه ای، حفظ حریم خصوصی افراد است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و قانون آیین دادرسی کیفری، برای حریم خصوصی افراد، به ویژه منزل شخصی، احترام ویژه ای قائل شده اند. با این حال، این اصل نیز مانند بسیاری از اصول دیگر، دارای استثنائاتی است که در شرایط خاص، اجازه ورود مأموران به منزل را بدون رضایت ساکنین فراهم می کند.

اصل حریم خصوصی و الزامات قضایی برای ورود به منزل

مطابق اصل ۲۲ و ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصون است، مگر به حکم قانون. اصل ۲۵ نیز تصریح دارد که تفتیش نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی، افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، عدم مخابره و نرساندن آن ها، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آن ها، استراق سمع و هرگونه تجسس ممنوع است، مگر به حکم قانون. بنابراین، برای ورود پلیس به منزل شخصی افراد و دستگیری دختر و پسر در خانه، وجود حکم قضایی از سوی مقامات قضایی (دادستان یا بازپرس) الزامی است. این حکم باید مشخص و صریح باشد و جزئیات مربوط به محل، زمان و دلایل ورود را شامل شود. هرگونه ورود بدون مجوز قانونی، تخلف محسوب شده و قابل پیگیری حقوقی است.

استثنائات قانونی: «جرم مشهود» و موارد اضطراری

با وجود تأکید بر لزوم حکم قضایی، قانونگذار در شرایطی خاص، به مأموران اجازه داده است که بدون کسب مجوز قبلی، وارد منزل شوند. مهم ترین این استثنائات، «جرم مشهود» است. جرم مشهود جرمی است که در حضور مأموران یا بلافاصله پس از وقوع آن، دلایل و آثار جرم به وضوح مشاهده شود. مصادیق جرم مشهود می تواند شامل موارد زیر باشد:

• مشاهده مستقیم اعمال مجرمانه (مانند رابطه نامشروع) از خارج منزل.
• شنیدن صدای کمک خواهی، فریاد یا درگیری از داخل منزل که حاکی از وقوع جرم باشد.
• زمانی که بزه دیده (قربانی جرم) بلافاصله پس از وقوع جرم، مأموران را خبر کند.
• زمانی که دلایل و آثار جرم به حدی روشن باشد که امکان انکار یا مخفی کردن آن وجود نداشته باشد.

در چنین مواردی، مأموران ضابط قضایی می توانند بدون حکم وارد عمل شده و افراد را دستگیر کنند. البته پس از دستگیری، لازم است که بلافاصله گزارش واقعه به مقام قضایی ارائه شود و اقدامات بعدی طبق دستور قضایی انجام گیرد. همچنین، رضایت صاحب منزل نیز می تواند به عنوان یک استثناء تلقی شود؛ اما این رضایت باید کاملاً آگاهانه و بدون هیچ گونه اجبار یا تهدید باشد.

نقش گزارشات مردمی و شکایات خصوصی

بسیاری از پرونده های مربوط به رابطه نامشروع در خانه، با گزارشات مردمی (مانند همسایگان)، خانواده ها یا ضابطان قضایی آغاز می شوند. گزارشات مردمی، به خصوص در جوامعی که ارزش های اخلاقی و شرعی از اهمیت بالایی برخوردارند، می تواند منجر به حساسیت مأموران شود. حتی اگر این گزارشات مستقیماً به جرم مشهود منجر نشود، اما می تواند زمینه را برای تحقیقات قضایی و در صورت لزوم، صدور حکم ورود به منزل فراهم آورد. پس از گزارش رابطه نامشروع، مقام قضایی دستور تحقیق صادر کرده و در صورت وجود قرائن کافی، مجوز ورود به منزل را برای ضابطان صادر می کند. در این صورت، دستگیری در خانه شخصی بر اساس روال قانونی صورت گرفته است.

مجازات های قانونی برای دختر، پسر و صاحبخانه

شناخت دقیق مجازات های قانونی مرتبط با رابطه نامشروع و خلوت با نامحرم در خانه، برای همه طرفین درگیر (دختر، پسر و حتی صاحبخانه) ضروری است. این مجازات ها بسته به نوع عمل ارتکابی، شرایط وقوع و وضعیت تأهل افراد می تواند متغیر باشد.

مجازات رابطه نامشروع: شلاق تعزیری

همان طور که در ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی ذکر شد، مجازات رابطه نامشروع که به حد زنا نرسیده باشد، شلاق تعزیری است. میزان این شلاق، از یک تا نود و نه ضربه متغیر بوده و تعیین دقیق آن بر عهده قاضی پرونده است. قاضی با در نظر گرفتن عوامل موثر متعددی، میزان شلاق تعزیری را تعیین می کند. این عوامل عبارتند از:

• نوع عمل ارتکابی: شدت و نوع عمل منافی عفت (مثلاً لمس کردن با بوسیدن تفاوت دارد).
• دفعات تکرار جرم: سابقه قبلی در ارتکاب رابطه نامشروع.
• وضعیت تاهل طرفین: هرچند در رابطه نامشروع غیر از زنا، تفاوت مجرد و متاهل کمتر است، اما می تواند در تصمیم قاضی مؤثر باشد.
• اظهارات و اقرار متهمین: میزان همکاری متهمین در تحقیقات.
• مدارک و شواهد موجود: قدرت اثبات دلایل ارائه شده.
• اوضاع و احوال خاص پرونده: مثلاً شرایط روحی یا اجتماعی متهمین.

نکته مهم این است که در رابطه نامشروع با رضایت هر دو طرف، هم دختر و هم پسر به مجازات محکوم می شوند.

تأثیر رضایت یا اکراه در تعیین مجازات

یکی از مهم ترین فاکتورها در تعیین مجازات رابطه نامشروع و حتی ماهیت جرم، وجود رضایت یا اکراه است.

۱. رابطه نامشروع با رضایت هر دو طرف: در این حالت، هر دو نفر (دختر و پسر) به جرم رابطه نامشروع محکوم به شلاق تعزیری می شوند، چرا که هر دو با اراده و رضایت خود مرتکب عمل مجرمانه شده اند.

۲. رابطه نامشروع بدون رضایت یا با اکراه (تجاوز): اگر دختر به زور، تهدید یا تجاوز وادار به رابطه نامشروع (غیر از زنا) شده باشد، وضعیت کاملاً متفاوت است.

• مجازات برای پسر (اکراه کننده): در این صورت، پسر نه تنها به دلیل رابطه نامشروع بلکه به دلیل اکراه و تجاوز، مجازات های بسیار شدیدتری خواهد داشت که می تواند شامل حبس طولانی مدت، اعدام (در صورت وقوع زنای به عنف) و پرداخت دیه باشد.
• مجازات برای دختر (اکراه شونده): اگر اثبات شود که دختر قربانی اکراه یا تجاوز بوده، نه تنها مجازاتی ندارد، بلکه می تواند به عنوان شاکی خصوصی، پرونده ای علیه پسر تشکیل دهد و خواهان احقاق حقوق خود شود. اثبات اکراه یا تجاوز نیازمند ارائه مدارک و شواهد کافی از جمله نظریه پزشکی قانونی و شهادت شهود است.

مسئولیت قانونی صاحبخانه در صورت ارتکاب جرم

مسئولیت صاحبخانه یا اجاره دهنده ملک در وقوع رابطه نامشروع در منزل، بستگی به میزان آگاهی و همکاری او با مرتکبین جرم دارد.

۱. در صورت اطلاع و همکاری: اگر صاحبخانه با اطلاع از نیت دختر و پسر مبنی بر ارتکاب رابطه نامشروع، مکان را در اختیار آن ها قرار دهد یا به هر نحوی در تسهیل این جرم همکاری کند، او می تواند به عنوان معاونت در جرم تلقی شود. ماده ۱۲۶ قانون مجازات اسلامی، معاونت در جرم را تعریف کرده و برای آن مجازات هایی از جمله حبس، شلاق یا جزای نقدی در نظر گرفته است. در شرایطی که صاحبخانه به طور منظم و با هدف تسهیل روابط نامشروع اقدام به اجاره دادن منزل خود نماید و از این راه کسب درآمد کند، مجازات او می تواند تشدید شده و با برخورد جدی تری از سوی قانون مواجه شود.

۲. در صورت عدم اطلاع: اگر صاحبخانه هیچ اطلاعی از قصد مجرمانه مستأجرین نداشته و رابطه نامشروع بدون آگاهی او در ملکش صورت گرفته باشد، هیچ مسئولیت کیفری متوجه او نخواهد بود. اهمیت قراردادهای شفاف و بررسی هویت مستاجر در کاهش ریسک های حقوقی برای صاحبخانه بسیار بالاست.

به منظور افزایش آگاهی و جلوگیری از تبعات حقوقی، جدول زیر خلاصه ای از مسئولیت ها و مجازات ها را ارائه می دهد:

طرفین	وضعیت	مجازات احتمالی	ماده قانونی مربوطه
دختر و پسر	رابطه نامشروع با رضایت	۱ تا ۹۹ ضربه شلاق تعزیری	ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی
پسر	اکراه کننده در رابطه نامشروع	حبس، شلاق، دیه، اعدام (در صورت زنای به عنف)	ماده ۶۳۷، قوانین تجاوز و حبس
دختر	اکراه شونده در رابطه نامشروع	عدم مجازات، حق شکایت به عنوان بزه دیده	اصل بر عدم مجازات بزه دیده
صاحبخانه	اطلاع و همکاری در تسهیل جرم	معاونت در جرم (حبس، شلاق، جزای نقدی)	ماده ۱۲۶ قانون مجازات اسلامی
صاحبخانه	عدم اطلاع از وقوع جرم	عدم مسئولیت کیفری	اصل بر عدم مسئولیت کیفری بدون علم و قصد

حقوق متهمین و راهکارهای دفاعی

در مواجهه با اتهام رابطه نامشروع در خانه و دستگیری احتمالی، آگاهی از حقوق شهروندی و دفاعیات قانونی، می تواند تفاوت چشمگیری در سرنوشت پرونده ایجاد کند. هر فردی که مورد اتهام قرار می گیرد، از حقوق اساسی برخوردار است که باید توسط مراجع قضایی و انتظامی رعایت شود.

اهمیت و حق دسترسی به وکیل متخصص

یکی از حقوق بنیادین هر متهمی، حق دسترسی به وکیل است. در پرونده های کیفری، به ویژه آن هایی که به حیثیت افراد مربوط می شوند، حضور و مشاوره با وکیل متخصص از لحظه دستگیری تا پایان رسیدگی قضایی، حیاتی است. وکیل متخصص رابطه نامشروع می تواند با اشراف بر قوانین و رویه های قضایی:

• از حقوق موکل خود در بازجویی ها و جلسات دادرسی دفاع کند.
• اطمینان حاصل کند که روند دستگیری و تحقیقات قانونی بوده است.
• به متهم در خصوص حقوق و وظایفش آگاهی دهد.
• ادله و شواهد لازم را جمع آوری کرده و به دادگاه ارائه دهد.
• برای تخفیف در مجازات یا حتی تبرئه، تلاش کند.

توصیه جدی می شود که در صورت مواجهه با اتهام رابطه نامشروع، هرگز بدون مشاوره حقوقی یا حضور وکیل، اقدام به ارائه هرگونه اظهاراتی نگردد.

حق سکوت و چگونگی اعتراض به اقدامات غیرقانونی

هر فرد متهمی، حق سکوت دارد و اجباری برای پاسخگویی به سؤالات مأموران ضابط قضایی یا حتی بازپرس، بدون حضور وکیل، نیست. اقرار در شرایط فشار یا اجبار، ممکن است بعدها در دادگاه پذیرفته نشود. بنابراین، متهمین باید از حق سکوت خود استفاده کرده و درخواست حضور وکیل نمایند.

همچنین، در صورتی که ورود مأموران به منزل، تفتیش خانه یا دستگیری بدون مجوز قانونی (مانند عدم وجود حکم قضایی در شرایط غیر جرم مشهود) صورت گرفته باشد، شهروندان حق دارند که به این اقدامات غیرقانونی اعتراض کنند. این اعتراض می تواند از طریق ثبت شکایت از مأمور متخلف در دادسرای نظامی یا دادسرای عمومی و انقلاب انجام شود. شکایت از اقدامات غیرقانونی، علاوه بر احقاق حق فرد، به حفظ حاکمیت قانون و رعایت حقوق شهروندی کمک می کند.

ادله اثبات جرم در دعاوی منافی عفت

برای اثبات جرم رابطه نامشروع در دادگاه، نیاز به ادله و مستندات کافی است. این ادله مطابق قانون مجازات اسلامی شامل موارد زیر است:

1. اقرار: اقرار خود متهمین به رابطه نامشروع در دادگاه.
2. شهادت شهود: شهادت حداقل دو مرد عادل که مستقیماً ارتکاب جرم را مشاهده کرده باشند.
3. علم قاضی: علم قاضی که از مجموعه قرائن و امارات (مانند گزارش پلیس، کشف لوازم یا شواهد دیگر) حاصل می شود و او را به یقین می رساند.

تأکید می شود که مدت زمان قانونی برای شکایت از جرائم منافی عفت، اصولاً پنج سال پس از وقوع جرم است. این بدان معناست که شاکی خصوصی تا پنج سال می تواند برای پیگیری حقوقی اقدام کند.

در مواجهه با اتهام رابطه نامشروع، حق سکوت و دسترسی به وکیل متخصص از حقوق بنیادین متهم است و اقرار تحت فشار فاقد اعتبار است.

توصیه های پیشگیرانه و جمع بندی نهایی

آگاهی از قوانین و حقوق شهروندی، اولین گام در حفاظت از خود و پیشگیری از بروز مشکلات حقوقی است. در زمینه روابط دختر و پسر و حکم گرفتن دختر پسر در خانه، توجه به نکات زیر می تواند بسیار حائز اهمیت باشد:

۱. اهمیت رعایت شئونات اسلامی و قوانین کشور: در جامعه ای با ارزش های مذهبی و فرهنگی خاص، رعایت شئونات و محدودیت های قانونی نه تنها از بعد اخلاقی، بلکه از جنبه حقوقی نیز ضروری است. عدم رعایت این موارد می تواند افراد را در معرض اتهام و پیگیری قضایی قرار دهد.

۲. پرهیز از موقعیت های شبهه ناک: بهترین راه برای جلوگیری از اتهام رابطه نامشروع و خلوت با نامحرم، پرهیز از قرار گرفتن در موقعیت هایی است که می تواند منجر به سوءتفاهم یا گزارش های مردمی شود. تنها بودن دختر و پسر در خانه یا مکان های خصوصی، هرچند به خودی خود جرم نباشد، اما می تواند زمینه ساز سوءظن و ورود مراجع انتظامی گردد.

۳. استفاده از مشاوره حقوقی تخصصی: در هر مرحله از یک پرونده حقوقی، به ویژه در موضوعات حساس مانند جرائم منافی عفت، مشاوره حقوقی تخصصی می تواند راهگشا باشد. یک وکیل متخصص می تواند با ارائه اطلاعات دقیق، راهنمایی های لازم را در مورد حقوق، دفاعیات و مراحل قانونی به متهمین ارائه دهد و از بروز اشتباهات جبران ناپذیر جلوگیری کند. این مشاوره باید حتی قبل از مواجهه با مراجع انتظامی یا قضایی صورت گیرد.

جمع بندی نهایی: حکم گرفتن دختر پسر در خانه، موضوعی حساس و پیچیده در قانون مجازات اسلامی ایران است. تمایز قائل شدن بین خلوت با نامحرم، رابطه نامشروع و زنا، درک شرایط قانونی ورود پلیس به منزل و شناخت حقوق دفاعی متهمین، از مهم ترین نکات این مبحث است. آگاهی حقوقی، بهترین سپر در برابر مشکلات قانونی است و می تواند از عواقب ناخواسته جلوگیری نماید.

سوالات متداول

آیا صرف تنها بودن دختر و پسر نامحرم در خانه جرم است و پلیس می تواند دستگیر کند؟

صرف تنها بودن (خلوت) دختر و پسر نامحرم در خانه، به خودی خود و بدون ارتکاب هیچ عمل منافی عفت، طبق قانون جرم کیفری محسوب نمی شود. اما در صورت وجود قرائن قوی مبنی بر قصد ارتکاب رابطه نامشروع، ممکن است برخی قضات آن را از مصادیق تلقی کنند. پلیس برای دستگیری، نیاز به حکم قضایی دارد مگر اینکه جرم مشهود باشد.

پلیس برای ورود به خانه برای دستگیری دختر و پسر حتماً باید حکم قضایی داشته باشد؟

بله، اصل بر این است که ورود پلیس به منزل شخصی برای دستگیری دختر و پسر، مستلزم حکم قضایی از دادستان یا بازپرس است. استثناء این قاعده، در موارد «جرم مشهود» است، یعنی زمانی که ارتکاب جرم به وضوح مشاهده شود (مثلاً شنیدن صدای کمک خواهی یا مشاهده مستقیم اعمال مجرمانه از بیرون). در این شرایط، پلیس می تواند بدون حکم وارد عمل شود.

مجازات بردن دوست دختر به خانه خالی در صورت اثبات رابطه نامشروع چیست؟

اگر بردن دوست دختر به خانه خالی منجر به ارتکاب رابطه نامشروع (غیر از زنا) شود و این موضوع در دادگاه اثبات گردد، مجازات هر دو طرف (دختر و پسر) شلاق تعزیری از ۱ تا ۹۹ ضربه خواهد بود. این میزان توسط قاضی با توجه به شرایط پرونده تعیین می شود.

اگر دختر به زور وادار به رابطه نامشروع در خانه شده باشد، آیا باز هم مجازات می شود؟

خیر، اگر اثبات شود که دختر به زور، تهدید یا اکراه وادار به رابطه نامشروع شده است، او نه تنها مجازات نمی شود، بلکه می تواند به عنوان شاکی خصوصی علیه فرد اکراه کننده شکایت کند. در این صورت، پسر (اکراه کننده) با مجازات های بسیار شدیدتری مواجه خواهد شد که می تواند شامل حبس، دیه و در صورت وقوع زنای به عنف، اعدام باشد.

صاحبخانه ای که خانه اش محل رابطه نامشروع قرار گرفته، چه مسئولیت قانونی دارد؟

مسئولیت صاحبخانه بستگی به میزان آگاهی او دارد. اگر صاحبخانه از وقوع رابطه نامشروع در ملک خود بی اطلاع باشد، مسئولیت کیفری متوجه او نخواهد بود. اما اگر با اطلاع و با قصد تسهیل وقوع رابطه نامشروع، ملک خود را در اختیار طرفین قرار دهد، به عنوان معاونت در جرم شناخته شده و با مجازات قانونی (حبس، شلاق یا جزای نقدی) مواجه خواهد شد. در صورتی که این کار به صورت مداوم و برای کسب درآمد باشد، مجازات تشدید می شود.

اگر در خانه دستگیر شدیم، چه حقوقی داریم؟

شما از حقوق متعددی برخوردار هستید، از جمله حق سکوت (عدم اجبار به پاسخگویی)، حق دسترسی به وکیل متخصص از همان لحظه دستگیری، حق اطلاع از اتهام وارده و حق اعتراض به بازداشت یا ورود غیرقانونی مأموران. توصیه می شود بدون مشورت با وکیل، هیچ اظهارنامه ای را امضا نکنید و هیچ اقراری انجام ندهید.