بیماری خود ایمنی گلبول سفیدبیماری خود ایمنی گلبول سفید

در این مقاله از بخش مقالات پزشکی مجله سلامت اپل، در مورد سیستم ایمنی بدن صحبت می کنیم که سیستمی پیچیده است که برای از بین بردن تمام عناصر خارجی وارد شده به بدن طراحی شده است.

این سیستم برای بقای انسان طراحی شده است، اما اگر در انسان مبارزه کند، بیماری های خودایمنی رخ می دهد. به طور کلی، گلبول های سفید توانایی شناسایی سلول های خود را دارند.

با این حال، اگر بدن در معرض گلبول های سفید قرار گیرد، می تواند باعث بیماری شود. در بیماری خودایمنی، در واقع، گلبول های سفید خون، انواع خاصی از سلول های بدن را شناسایی کرده و به آنها حمله می کنند.

بنابراین، آنها ممکن است تنها به یک سلول یا اندام حمله کنند، یا ممکن است به چندین اندام حمله کنند، یا حتی ممکن است کل بدن و سیستم را تحت تأثیر قرار دهند.

علل بیماری های خود ایمنی

حدود یک قرن پس از کشف بیماری خودایمنی که گاهی به آن بیماری خودایمنی سلول سفید نیز می گویند. متأسفانه علم پزشکی هنوز پاسخ بسیاری از سوالات مربوط به این نوع بیماری ها را پیدا نکرده است و هیچ دلیل علمی برای پیدایش این بیماری ها وجود ندارد.

در واقع علت این بیماری ها اغلب ناشناخته است و البته علت آن اغلب نامشخص است.

آنچه مسلم است این است که سیستم ایمنی بدن (سیستم ایمنی) بخشی از بدن را فعال می کند و به آن ناحیه حمله می کند. به دلیل گستردگی و پیچیدگی سیستم ایمنی، بیماری های خودایمنی گسترده و متنوع هستند.

برخی از بیماری های رایج که به طور کلی خود ایمنی در نظر گرفته می شوند عبارتند از:

• سلیاک
• دیابت نوع 1
• بیماری گریوز
• بیماری التهابی روده
• اسکلروز چندگانه
• پسوریازیس
• روماتیسم مفصلی
• لوپوس اریتماتوی سیستمیک
• آری

هر سلول در بدن فرد دارای یک کد سیگنال در فضا است که برای هر یک (مانند انگشت اشاره هر فرد) منحصر به فرد است و سلول های سفید برای تشخیص این کدها در طول دوره جنینی و تا چندین سال پس از تولد آموزش دیده اند.

6 بیماری های سیستم ایمنی و ریزش مو

ریزش مو یکی از ترسناک ترین شرایطی است که 25 درصد از زنان و 50 درصد از مردان بالای 50 سال را تحت تاثیر قرار می دهد. البته این موضوع به سن محدود نمی شود.

در واقع، ریزش مو می تواند نتیجه عوامل بسیاری از جمله ژنتیک، هورمون ها، داروها و انتخاب های کلی سبک زندگی باشد.

به گفته متخصصان این حوزه، بیشتر استرس های زندگی از جمله بیماری، ضربه های روحی، کمبود پروتئین (در طول رژیم).شدید) و تغییرات هورمونی مانند بارداری، بلوغ و یائسگی می تواند باعث ریزش مو شود.

یکی از شایع ترین علل ریزش مو، به ویژه قبل از 50 سالگی، بیماری گلبول های سفید یا بیماری خودایمنی است که گفته می شود تا به امروز بین 14.7 تا 23.5 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده است.

در اینجا نگاهی به برخی از شایع ترین بیماری های خودایمنی که باعث ریزش مو می شوند، می پردازیم.

1. آلوپسی آرئاتا

اختلالات سیستم ایمنی و ریزش مو شایع ترین بیماری های ریزش مو هستند که تقریباً 6.6 میلیون نفر در ایالات متحده و 147 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند.

در این بیماری ناحیه کوچکی از مو یا ریش به اندازه یک سکه کوچک یا بزرگ تحت تأثیر مو قرار می گیرد.

این می تواند در هر دو جنس رخ دهد و معمولا در دوران کودکی شروع می شود و بزرگسالان را تحت تاثیر قرار می دهد، اما در بزرگسالان نیز دیده می شود.

از نظر تئوری علت اصلی هجوم ماده سفید توسط فولیکول های مو (فولیکول های مو) در یک ناحیه و تورم آن ناحیه است که باعث ریزش مو و مهار رشد مو می شود.

بنابراین یکی از نشانه های خوب برای تشخیص عدم وجود مو در مرکز ضایعه است، یعنی در ناحیه طاس همه موها می ریزند، در حالی که در ضایعات قارچی ممکن است مقداری مو در مرکز زخم دیده شود.

بر خلاف آلوپسی قارچی، آلوپسی آره آتا مسری است، اما می تواند در خانواده ها به ارث برسد (در واقع، وراثت بر ایجاد آن تأثیر می گذارد).

عوامل محیطی که باعث افزایش استرس می شوند، مانند خانواده، تحصیل، کار و استرس، ممکن است شانس ابتلا به آن را افزایش دهند.

از آنجایی که فولیکول مو با این بیماری از بین نمی رود، بلکه از کار می افتد، طاسی در بیشتر موارد به آن محدود می شود و موها دوباره شروع به رشد می کنند. اما در بسیاری از موارد افراد دوره چند ماهه بیماری را تحمل نمی کنند و برای درمان به پزشک مراجعه می کنند.

درمان موضوع به صورت کرم های کورتونی (کورتون ها) یا محلول های کورتون تزریقی است که اغلب اثر درمانی مثبت دارند.

بیماران اغلب درمان های تزریقی را به دلیل اثربخشی سریع تر ترجیح می دهند. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیز در موارد شدیدتر تجویز می شود.

با این حال، هیچ یک از درمان های پیشنهادی نمی تواند از عود یا گسترش مجدد بیماری جلوگیری کند.

2. لوپوس

طبق گزارش بنیاد لوپوس آمریکا، تقریباً 1.5 میلیون نفر در ایالات متحده با این بیماری خودایمنی مزمن زندگی می کنند. این بیماری می‌تواند بسیاری از سیستم‌ها و اندام‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد و علائم مختلفی مانند خستگی، سردرد، درد مفاصل، کم‌خونی، کم‌خونی، خونریزی و ریزش مو ایجاد کند.

ریزش مو زمانی اتفاق می‌افتد که آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط بدن وارد فولیکول‌های مو شده و باعث دفع فولیکول‌های مو توسط بدن و فروپاشی آن می‌شود. در طول دوره نقاهت، موها ممکن است دوباره رشد کنند، اما اگر قارچی در فولیکول ها ظاهر شود، مو ممکن است دائمی شود.

3. هاشیموتو

هاشیموتو، معروف به تیروئیدیت لنفوسیتی مزمن، علت اصلی کم کاری تیروئید است، وضعیتی که در آن تیروئید هورمون کافی برای کنترل متابولیسم تولید نمی کند.

هاشیموتو باعث بیماری تیروئید می شود که عملکرد آن را مختل می کند و باعث کم کاری تیروئید می شود. برخی از افراد نازک شدن مو یا ریزش موی بیش از حد در حمام و همچنین تغییرات در وضعیت فعلی مو را تجربه می کنند (موها ممکن است خشک، کدر یا به راحتی گره بخورند). این ریزش مو تا رسیدن به سطح تیروئید از طریق دارو یا وسایل دیگر ادامه خواهد داشت.

4. قبر

بیماری گریوز یکی دیگر از بیماری هایی است که باعث مشکلات تیروئید می شود. در این بیماری آنتی بادی ها به سلول های تیروئید می چسبند، آنها را تحریک می کنند و هورمون های زیادی برای تیروئید تولید می کنند و باعث پرکاری تیروئید می شوند.

گریوز که نتیجه تیروئید قوی است. همچنین می تواند بر تولید موهای جدید روی پوست سر و سایر قسمت های بدن تأثیر بگذارد.

5. پسوریازیس

این عارضه پوستی که اغلب در آرنج، زانو و انگشتان ایجاد می شود، می تواند در پوست سر نیز رخ دهد. به این بیماری در فارسی صدفک یا دالصدف نیز گفته می شود.

این بیماری با لکه های قرمز کوچک و بزرگ روی پوست مشخص می شود که اغلب از پوسته پوسته شدن به شکل پوسته های سفید (پوسته) رنج می برند. افراد مبتلا به این بیماری اغلب یک یا چند لکه پوستی روی سر، آرنج، بازوها یا پشت دارند.

پلاک های پسوریاتیک (پوست پوسته پوسته) اغلب هنگام تراشیدن با یک قاشق فلزی کوچک ظاهر می شوند. در این بیماری هجوم گلبول های سفید به پوست باعث تحریک لایه بیرونی پوست (اپیدرم) و افزایش سرعت تقسیم سلولی می شود.

مهم ترین شکایت افراد مبتلا به این بیماری خارش شدید در محل زخم است که در صورت خراش بیش از حد منجر به خونریزی در ناحیه آسیب دیده می شود. در موارد شدیدتر، بیمار از احساس سوزش و درد در محل آسیب نیز شکایت دارد.
انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد

• پسوریازیس شکمی در نوزادان
• پسوریازیس ناخن
• پسوریازیس رایج
• پسوریازیس چرکی منتشر

به احتمال زیاد ژنی است که باعث عفونت می شود و اگر یکی از والدین مبتلا به پسوریازیس باشد، 25 درصد احتمال ابتلا به این بیماری وجود دارد و اگر هر دو والدین به این بیماری مبتلا باشند، 65 درصد بیشتر احتمال دارد که باعث بیماری شوند. بیماری.

از آنجایی که هیچ درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد، علل این بیماری باید تا حد امکان محدود شود. استرس عمومی (کار، کار، تحصیل و خانواده)، استرس موضعی در نواحی حساس پوست، و برخی داروها و بیماری ها ممکن است باعث ایجاد یا بازگشت شوند.

6. کرون یا بیماری روده

بیماران مبتلا به بیماری های خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری های دیگری مانند بیماری کرون (بیماری التهابی روده) هستند که می تواند منجر به ریزش مو شود.

درمان بیماری کرون ممکن است شامل داروها، جراحی و رژیم غذایی برای کنترل بیماری چشم، اصلاح مشکلات خوردن و کاهش علائم باشد.

در واقع، داروها اغلب حاوی سرکوب کننده های ایمنی بیولوژیکی برای کاهش عفونت های چشمی هستند و درمان بر رژیم غذایی، لیزر درمانی، تجویز موضعی و PRP تمرکز دارد.

در پایان

واضح است که هیچ علت خاصی برای بیماری خودایمنی وجود ندارد، اما شیوه زندگی، وراثت، استرس و اضطراب مشاهده نشده است.

پرسش و پاسخ

1. درمان بیماری های خودایمنی چیست؟ هیچ درمانی برای بیماری خودایمنی وجود ندارد، اما با توجه به نوع بیماری قابل کنترل است و حتی ممکن است پس از مدتی خود به خود از بین برود.
2. آیا ریزش موی خود ایمنی پایدار است؟ برای اکثر بیماران، این عارضه بدون درمان در عرض یک سال از بین می رود، اما ریزش مو گاهی دائمی است.
3. چه مقدار مو در اثر آلوپسی آره آتا از دست می رود؟ میزان ریزش مو در افراد مختلف متفاوت است. برخی از افراد در چند جا مو می ریزند.

منابع

https://www.marthastewart.com/7692692/autoimmune-diseases-cause-hair-loss