اصطلاحات آزمایش خون و راه‌های پیشگیری از نارسایی کلیوی

نارسایی کلیه بیماری است که می تواند عوارض جبران ناپذیری برای شما به همراه داشته باشد. آزمایش نارسایی کلیه راهی برای تشخیص بیماری است. در این مقاله ، انواع و اصطلاحات رایج را بررسی خواهیم کرد ، به س questionsالاتی مانند egfr در آزمایش خون یا gfr در آزمایش خون پاسخ خواهیم داد و در آخر ، بر اساس آخرین اطلاعات پزشکی ، به روش های جلوگیری از بیماری کلیه اشاره خواهیم کرد. انجام نشد ؛ لطفاً به دنبال ژورنال پزشکی اپل باشید.

انواع آزمایشات نارسایی کلیه
اگر علائم نارسایی کلیه دارید ، پزشک می تواند از آزمایش های مختلف برای تشخیص سلامت کلیه و اینکه آیا شما نارسایی کلیه دارید استفاده کند. این آزمایشات شامل موارد زیر است:
آزمایشی برای تشخیص نارسایی کلیه از طریق نمونه خون
رایج ترین آزمایش برای نارسایی کلیه ، آزمایش خون است. نمونه خون شما ممکن است افزایش سریعی در اوره و کراتینین را نشان دهد که این دو عامل مهم در تعیین سلامت کلیه است.
اندازه گیری اوره خون (BUN)
نیتروژن اوره خون ماده ای نیتروژنی است که توسط متابولیسم پروتئین در بدن تولید می شود و باید از سیستم گردش خون دفع شود و از طریق کلیه دفع شود. اگر اوره در خون باقی بماند باعث مسمومیت ، از دست دادن هوشیاری ، کما و در نهایت مرگ می شود که باید به طور فعال از بدن دفع شود.

مقدار نیتروژن طبیعی در اوره 6 تا 20 میلی گرم در دسی لیتر (معادل 100 میلی لیتر) خون است. کمی بیشتر از 20 میلی گرم اوره خون ممکن است به دلیل یک رژیم غذایی غنی از پروتئین یا ورزش شدید باشد. با این حال ، اگر میزان اوره بیش از حد بالا باشد ، ممکن است نشان دهد که کلیه ها اوره کافی برای از بین بردن اوره ندارند و باید توسط سایر آزمایشات کلیه بررسی شود.
اندازه گیری کراتینین سرم (Cr)
کراتینین ماده حاوی نیتروژن دیگری است که معمولاً از متابولیسم گوشت و پروتئین حیوانی بدست می آید. کراتینین طبیعی معمولاً بین 0.7 تا 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (در هر 100 میلی لیتر) سرم است. سطح کراتینین بالاتر از حد طبیعی ممکن است علامتی هشدار دهنده باشد که عملکرد کلیه در حال کاهش است و باید جدی گرفته شود ، زیرا بر خلاف اوره ، ناگهان در خون بالا می رود یا می افتد و سطح کراتینین معمولاً با گذشت زمان به تدریج افزایش می یابد. این به مرور زمان اتفاق خواهد افتاد این افزایش مداوم و معمولاً غیرقابل برگشت است.
میزان فیلتراسیون گلومرولی ؛ egfr در آزمایش خون چیست؟
شاید یکی از سوالاتی که با دیدن آزمایش به ذهن خطور می کند این است که کلمه egfr در آزمایش خون چیست؟ پاسخ این سوال به این قسمت برمی گردد. آزمایش GFR (میزان فیلتراسیون گلومرولی) برای ارزیابی عملکرد کلیه برای متخصصان مغز و اعصاب بسیار مهم است زیرا میزان مایعاتی را که کلیه ها در واحد زمان فیلتر می کنند نشان می دهد. GFR طبیعی برای بزرگسالان 90 تا 120 میلی لیتر در دقیقه است که فقط به معنای نفرون است. سیستم می تواند تقریباً 90 تا 120 میلی لیتر مایع (پلاسما) در دقیقه تصفیه کند.
حال اگر این عدد نصف شود ، یعنی بین 45 تا 60 باشد ، به این معنی است که کلیه ها فقط 50٪ از ظرفیت طبیعی خود هستند و عملکرد آنها تخریب می شود.افت GFR به زیر 50٪ مقدار طبیعی نشانگر اختلال کلیوی خفیف تا متوسط ​​است. اگر این تعداد به 30 تا 44 برسد ، نشانگر اختلال متوسط ​​تا شدید کلیوی است. افرادی که GFR بین 15 تا 29 دارند ، عملکرد کلیه آنها به شدت مختل شده و معمولاً به دیالیز نیاز دارند.
GFR زیر 15 از نظر پزشکی معادل نارسایی کلیه است و این افراد نیاز به پیوند کلیه دارند. لازم به ذکر است که مطالب فوق جهت افزایش آگاهی عمومی و تأکید بر اهمیت عملکرد کلیه برای سلامت انسان است.تفسیر نهایی معاینه کلیه باید توسط پزشک معالج انجام شود.
egfr در آزمایش خون چیست؟
میزان فیلتراسیون گلومرولی که توسط egfr تخمین زده شده gfr است. این مقدار براساس کراتینین سرم یا سایر اندازه گیری هاست و ممکن است بسته به سن ، جنسیت و آفریقایی تبار بودن فرد متفاوت باشد.
میزان ادرار را اندازه گیری کنید
در این آزمایش ، پزشک با اندازه گیری میزان ادرار در عرض 24 ساعت سلامت کلیه های شما را بررسی می کند. از آنجا که عملکرد کلیه با گذشت زمان اندازه گیری می شود ، بیماران معمولاً مجبورند یک شب ادرار را جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل کنند تا از خطا و آزمایش استاندارد جلوگیری کنند. این آزمایش میزان کل ادرار 24 ساعته ، غلظت ادرار (وزن مخصوص ادرار) و محتوای مواد مختلف مانند سدیم ، پتاسیم ، کلسیم ، فسفر و اوره را اندازه گیری می کند. معیارهای مهم عملکرد.
آزمایش ادرار
در این حالت ، نمونه ادرار را آنالیز کنید تا ببینید آیا علائم نارسایی کلیه در ادرار وجود دارد یا خیر.
تصویربرداری
آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی و سی تی اسکن می تواند درک خوبی از وضعیت کلیه های شما به پزشک بدهد.
نمونه برداری از کلیه
در برخی موارد ، پزشک ممکن است توصیه کند که یک قطعه از بافت کلیه را برداشته و در آزمایشگاه بررسی کنید. در طی این روند ، پزشک یک سوزن را از طریق پوست وارد کلیه می کند و نمونه را خارج می کند.
از نارسایی کلیه جلوگیری کنید
طبق آمار موجود ، 14٪ آمریکایی ها از نارسایی کلیوی رنج می برند ، از این تعداد 661،000 نفر از نارسایی کلیوی رنج می برند. 468000 بیمار مبتلا به نارسایی کلیه تحت دیالیز قرار گرفتند و 193000 بیمار دیگر پیوند کلیه انجام دادند.

فشار خون مزمن و دیابت هنوز هم از دلایل اصلی اختلال عملکرد کلیه هستند و نیمی از بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی از دیابت یا بیماری های قلبی عروقی رنج می برند. از آنجا که آسیب کلیه بسیار آرام و آرام رخ می دهد ، توصیه می شود که همه به نکات زیر توجه کنند:
معاینه فیزیکی سالانه انجام دهید
همه بزرگسالان باید در معاینه سالانه خود از پزشک خود بپرسند تا میزان عملکرد کلیه آنها را دریابند. مهمترین این آزمایشات آزمایش ادرار ، سطح اوره خون و کراتینین سرم است (افراد عادی نیازی به آزمایش جمع آوری ادرار 24 ساعته ندارند ، ممکن است پزشک شما به آزمایشات اضافی ، به ویژه آزمایش GFR نیاز داشته باشد).
آب بنوشید
در رژیم روزانه خود مقدار زیادی آب بنوشید و بیشتر از سبزیجات و میوه ها استفاده کنید.لطفا توجه داشته باشید که اگرچه نوشیدن آب بسیار مفید است ، اما قسمت عمده ای از آب که به خون جذب می شود و به عملکرد کلیه ها کمک می کند از طریق غذا می آید. بنابراین هرچه درصد آب موجود در جامدادی که مصرف می کنیم بیشتر باشد ، آب بیشتری به خون جذب می شود. بیش از 90٪ وزن بسیاری از سبزیجات مانند خیار ، کاهو ، کرفس و کلم آب است ، بنابراین حتما سبزیجات را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
کاهش نمک
نمک مصرفی خود را به حداقل برسانید. مصرف زیاد نمک مستقیماً توانایی دفع نمک اضافی از کلیه را از یک سو افزایش می دهد و از طرف دیگر با افزایش فشار خون به طور غیر مستقیم کلیه ها را تخریب می کند.
کنترل وزن
طبق سنت خود ، وزن خود را کنترل کنید و مقدار مناسبی پروتئین در رژیم روزانه خود حفظ کنید. ادامه یک رژیم غذایی پر پروتئین بعد از میانسالی می تواند به کلیه ها آسیب برساند. مصرف گوشت قرمز را به حداقل برسانید.
اگر بیماران دیابتی نسبت به کنترل سطح قند خون بی تفاوت باشند ، خطر آسیب کلیه آنها بسیار بیشتر است. بررسی عملکرد کلیه این افراد ضروری است. اگر قصد استفاده طولانی مدت از دارو را دارید و این دارو از طریق کلیه ها دفع می شود ، لطفاً در مورد احتمال آسیب رساندن دارو به کلیه ها با پزشک خود مشورت کنید. از مصرف خودسرانه و طولانی مدت داروهای مسکن مانند ایبوپروفن (Advil یا Motrin) و ناپروکسن (Aleve) خودداری کنید.
منبع:
بنیاد کلیه
انجمن بهداشت انگلیس

منبع اصلی مسئولیت کلیه محتوای وب سایت را بر عهده دارد و بانک مشاغل اینفوجاب مسئولیتی در قبال مطالب آن ندارد.