مراقبت های اجتماعی در مواجهه با بیماری عروق ویروس کرونا قلب

Corona یکی از ویروس های ویروسی و اپیدمی است. این نوع ویروس ها از طریق ارتباط و تعامل بین انسان ها در “اجتماع” باقی می مانند ؛ در نتیجه ، تاج یک “ویروس اجتماعی” است و “جامعه” در آن شرکت می کند.

با ظاهر شدن ویروس Corona“جامعه ما” از بین رفته است ، ما از حضور منظم در مجامع روزانه جلوگیری شده ایم ، آموزش جمعی برای مدارس و دانشگاه ها لغو شده است ، بسیاری از مراسم اجتماعات لغو شده است و قطع این فعالیت های اجتماعی تا حدی زندگی روزمره را مختل کرده است و با شیوع گسترده این ویروس ویرانگرما در شوک ترس غوطه ور شدیم و خود را در “اجتماع” محصور کردیم که یک اسپاسم کوچک در منزل است. وقتی در پشت عینک جعلی دیگران را ملاقات می کنیم ، با هم دست می لرزیم و برای مدت کوتاهی از ویروس ها فرار می کنیم.

به دلیل اختلال ناشی از این ویروس اجتماعی ، ما تازه شروع به درک این مسئله داریم که در روال زندگی “عادی” به افراد دیگر چقدر احتیاج داریم! اما تاکنون ، ما متوجه خود “جامعه” نشده ایم! به همین ترتیب ، انسان بودن برای ما به عنوان “اجتماعی” بودن یک ویژگی لاینفک است[1] رابطه ما با جامعه ما مثل ماهی و آب است![2]

نسخه ای که می توان برای مقابله با بیماری کورو ویروس نتیجه گرفت بستگی به آگاهی ما از فرد یا جامعه آلوده دارد.

دیدگاه “فردی” از ویروس تاج شباهت زیادی به شاه و همراهان قاجار دارد که در سال 1223 تا 1226 به لواسان رفتند تا از شیوع وبا در امان بمانند و افراد را تنها بگذارند ؛ شکل دیگری نیز وجود دارد: برخی با بیماری مبارزه می کنند و برخی دیگر برای ایده مرگ تلاش می کنند ؛ در ضمن آنها تلاش می کنند. گروهی برای راه اندازی # زندگی # چالش. قانون مورفی تصریح می کند که فردا بسیار بدتر و تاریک تر از امروز است ، بنابراین در این لحظه بخندید و لذت ببرید! با نام این چالش و این قانون ، نسخه ای برای همه (به جز بیماران و خانواده های آنها) فقط برای خنده و خوشبختی تهیه شده است! اما غافل از اینکه بعضی از مردم در خنده و ناله دیگران گم می شوند.

اما SK دیگری نیز وجود دارد که نسخه متفاوتی را به جامعه ما ارائه می دهد.

اقدامات اساسی برای جلوگیری از شیوع و پخش شدن کورو ویروس شامل جلوگیری از تردد غیر ضروری در خیابان ها ، مشاهده فاصله حداقل یک متر ، استفاده از ماسک برای محافظت از دهان و بینی و پوشیدن عینک و لباس مخصوص در شرایط شدید است. در راستای این توصیه ها ، ارتباطات محدود است و حتی برخی از روشهای مستقیم ارتباطات بین فردی “ممنوع” است ، بنابراین در این حالت ، ما با توجه به سلامتی از یکدیگر جدا می شویم و از تعاملات اجتماعی خود مراقبت ویژه ای می کنیم.

مانند مراقبت که در مرزهای مصیبت و تبعیض “جامعه” به ما محدود می شد ، به مردم پیامبر یونس نیز داده شد و با پراکندگی مردم ، عذاب الهی برداشته شد:

در حدود 800 سال قبل از میلاد ، یونس در سرزمین نینوا ظاهر شد ، و توصیه های دلسوزانه به گمراهان در آنجا ارائه داد. پس از 33 سال دفاع عاقلانه و پدرانه ، همه دو نفر از مطالعه حذف شدند. یونس نیز این ملت را ترک کرد و از خدا خواست تا آنها را مجازات کند. در میان آن مردم ، مردی به نام روبل باقی ماند. مردم با علائم واضح مرگ ، مصمم هستند تا با او ارتباط برقرار کنند تا راه حلی پیدا کنند. به توصیه روبل ، آنها فرزندان را از مادران جدا کردند ، حتی حیوانات را از هم جدا کردند و در صورت عذرخواهی و توبه درخواست انتقام کردند. حتی عذاب الهی نیز لغو شده است.[3]

پراکندگی افراد ، از هم پاشیدن علاقه بیشتر به آنها و پیوند با آنها ، یعنی عشق مادران ، یک وضعیت فوریت فوری است ، در این صورت مردم پیامبر یونوس از رنج فرار کردند. در نتیجه ، یکی از سنن الهی که مرگ را از این قوم حفظ کرده است ، جدایی جامعه و از بین بردن روابط اجتماعی است.

از نظر شکل ظاهری ، وضعیت و وضعیت مردم یونس ، در مقابل شیوع گسترده ویروس کورونا بسیار شبیه به شرایط فعلی جامعه ما است. در مواجهه با این ویروس ، باید هر فرد به دلیل ویروس جدی گرفته شود ، گویی همه در معرض این ویروس قرار دارند ، به این معنی که همه افراد حاضر در آن از آن عبور می کنند. از این منظر افراد به طور مستقل از یکدیگر وارد دنیای رنج نمی شوند بلکه کل جامعه به عنوان یک حقیقت درگیر است. در نتیجه ، یک تاج عفونت فرقه ای این بدان معنی است ، و نباید به تعداد افراد محدود ، افزایش تعداد بیماران محدود شود.

بیماری که همه افراد جامعه را درگیر می کند ، رفاه اجتماعی همچنین به مراقبت شخصی نیز نیاز دارد. بنابراین ، برای دور شدن از این بلوک ناهموار ، مراقب باشید و از راه رفتن خودداری کنید.[4] این امر در مقیاس اجتماعی مورد نیاز است ، اگرچه ، اگرچه جامعه ما بدون توجه به فردیت مسلط تمدن مدرن ، از نظر مکانی تکه تکه و جدا شده است ، اما هنوز هم جایی برای وحدت معنوی وجود دارد.[5] و ما می توانیم از نظر زمان وفادار بین قلب های خود قرار دهیم: میثاق و مهلت مانند مجوز پیش فرض ، خوانش سوره های خصوصی و متوسل شدن به ادعاهای عرفی در ساعات مشخصی از روز و شب. در نتیجه ، همدلی این کیست “قرارهای معنویاین منجر به “همدلی اجتماعی” می شود ، که به فضا و فضا تزریق می شود.

درست همانطور که مردم یونس در غیاب الهی متحمل شدند ، جامعه ما نیز متحمل رنج شد دوران غیبت ویروس تاج آلوده شده است ؛ در بیانیه ای یک سری اسرار مربوط به بیماری عروق ویروس کرونا قلب نشان داده شد:به دلیل غیبت امام زمان آیت الله علی راوی الشریف ما خودمان هستیم»[6]بنابراین ، مجازات خطای 1400 ساله جامعه ما “انکار ظهور امام زمان” است که در این دوره از عدم توجه به غیبت الهی رنج می برد. برای این هشدار ، حتی اگر به شعار “# Corona_reach-break” برسیم ، باید در نظر داشته باشیم که امید به بستن همه ابزارها ، از جمله تجهیزات پزشکی ، مدیریت کل سلامت و مراقبت های شخصی ، با امید و اعتماد با خدا در تعارض است ، زیرا ، مانند مردم یونس که شرایط را پشت سر گذاشتند. شرایط اضطراری و فرسودگی هنگامی که از نظر اجتماعی از هم جدا شده و از عوامل مادی و مادی جدا می شوند ، جامعه ما باید ضمن احترام به همه ملاحظات بهداشتی ، به خاطر داشته باشد و به “تلاشهای معنوی” متوسل شود. این می تواند اضطراری و پریشانی ایجاد کند و تهدید این فرصت را به یک فرصت تبدیل کند. د و منبع رشد و پیشرفت اجتماعی است.

ان‌شاءالله در صورت ارتباط فعلی با وضعیت اضطراری اقتدار الهی و دعا به خداوند متعال امیدواریم که آن را برطرف کنیم.

نسخه ای از منظر “مسری فرقه ای” در مقابل تاجگذاری به عنوان “ویروس اجتماعی” به دست می آید و “جامعه” ما را با “وضعیت اضطراری” و “تهاجم” ، با خنده از دیدگاه “مسری فردی” تطهیر می کند. کاملاً متفاوت. برخی که نگران رنج دیگران هستند ، نه تنها رنج خود را فراموش می کنند ، بلکه مواجهه خود را نیز فراموش می کنند و این حالت سعادت را چاره ای می دانند! با این حال ، برخی می توانند برای دیگران که به پشتوانه غنی الهی داخلی کشور متکی هستند امیدوار و امیدوار باشند و به آن اعتماد کنند تا بتوانند گل امید را به دیگران گسترش دهند. در نتیجه ، توجه به “وعده های معنوی” نشاط معنوی را به همراه دارد و همدلی واقعی افراد جامعه را برانگیخته است.. در این حالت ، فضای امید به جامعه القا شد کرنش ناف و ترس از بیماری و روح و امید نگهبان او است.

[1] علامه طباطبایی ، ترازو ، جلد 4 ، ص 94

[2] علامه طباطبایی ، ترازو ، جلد 4 ، ص

[3] بحار الانوار ، دوره 14 ، صص 400-401

[4] مراقبت »به معنای احتیاط و پیگیری با دقت است ؛ رهبر معظم انقلاب ، والش را تحت تأثیر قرار می دهند و توضیح می دهند:” بعضی از جوانان هستند ، وقتی به آنها گفته شد: این کار را انجام دهید ، والش! به عنوان مثال ، والش می گوید ، آزمایش ها یا تئوری های دیگری وجود دارد! والش “بدترین فاجعه برای جوانان”(11/13/1377)

[5] سید عبدی ، اخوان و سرپرستی ، ص 87.

[6] در بهجت ، جلد 1 ، صفحه 91