سورپرایز

شهید خوب. معرفی 97 هواشناسی فضایی

روز پنجشنبه ، تقریباً دو ماه پیش ، وزیر محترم در تلاش بود تا ما را غافلگیر کند و عموم مردم می ترسیدند که به دلیل اخباری که از اینترنت ملی گرفته می شود ، اینترنت کاملاً قطع شود …

اما دیشب دیدیم که این تنها پستی است ؛ البته نه ، ببخشید ، نه ، حساب اصلی پپه توییتر[1](هواپیماهای بدون سرنشین هوایی) یا به عبارت دیگر فرش[2] آیا نامی که رضا رضوی ، یکی از طنزهای خاص ، پستچی توصیه می کند ، بسیار بهتر است.

وقتی خبر اعلام شد با بازگشت به آن ، احساس سردرگمی عجیبی کردم. سوء ظن ، مانند کسی که کالاها را رها کرده اما نمی دانست چگونه از در جلو سوار شود یا از پارچه بالا برود! شور ، مانند یک پسر پنج ساله ، هدیه تولد خود را باز می کند ، اما در داخل چیزی بیش از یک ظرف وجود ندارد. احساس سردرد ، مانند شخصی که منتظر پایین آمدن مواد مخدر است[3]. احساس سرماخوردگی ، مانند شخصی که هنوز گاز آن وصل نشده است ، منتظر شارژ کپسول بنزین است[4]…

اما سوال واقعی این است که “آیا ما به آن احتیاج داریم؟”

اول از همه ، می خواهم به واقعه اخیر سیلاب اشاره کنم که در آن تمام جاده های روستا بسته شده بود و چندین هواپیمای بدون سرنشین وجود داشت که ده ها جان را از قریب الوقوع مرگ نجات می داد و اگر ما به عقب برگردیم ، آتش پلاسکو که در آن آتش سوزی قرار داشت. آنها به تعیین میزان آتش کمک کردند. فرض کنید حمل و نقل پزشکی که می تواند جان یک فرد را نجات دهد ، بین دو بیمارستان منتقل می شود. به نظر نمی رسد که موثرترین راه برای انجام این کار در خودروی اورژانس ، در شهری مانند تهران باشد (شاید تله داخل ناراضی باشد یا شاید کسی آن را از هم جدا کند.[5] یا شاید هیچ کس نتواند به او حرکت کند) و گزینه دیگر ، وانت اتومبیل ، عاقلانه و هنوز سریع نیست و همه این فرضیات بر اساس این فرض استوار است که مسیر غیرقابل قبول است.

با فرض اینکه این هواپیماهای بدون سرنشین راحت و در دسترس بودند ، چگونه می خواهیم اکنون از آنها استفاده کنیم؟

برای این پروژه دو مرحله تعریف شده است که در مرحله اول پهپاد به گروههایی مانند هلال ، آتش نشانی ، پلیس ، اورژانس و … برای کارهایی از قبیل مشاهده ، اعزام داروها ، جنگلها و غیره تحویل داده می شود. (البته این قبلاً هم تا حدودی انجام شده است.)

مرحله دوم پروژه مربوط به آنچه انتظار داشتیم ، یعنی حمل بار با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین است. اما طبق گزارشات ، پرنده ای که در مرحله دوم مورد استفاده قرار می گیرد با پرنده ای که برای اولین بار با عنوان UAV Postplus معرفی شد کاملاً متفاوت است و در کلیپ دیدیم. با این وجود شایان ذکر است که در مرحله دوم طرح موانع زیادی وجود دارد و این در حال حاضر امکان پذیر نیست. با این حال ، این یکی از معمول کلاهبرداری در شرکت هاست که با رسیدن به هدف بسیار بزرگ خود ، خروجی را برای گزارش فعالیت های خود در این زمینه فراهم می کنند.

موانع بسیاری برای برطرف شدن وجود دارد ؛ این پهپاد که در مرحله دوم قصد اجرای آن را داریم ، مشکلات بسیاری دارد که از نظر ایمنی ، امنیت ، کارایی و غیره قابل حل است. به عنوان مثال ، برای لحظه ای در مورد بسته بندی فکر کنید ، خطرات نشستن و گرفتن هواپیمای بدون سرنشین با چهار بولدوزر لبه تیز که در حال چرخش مانند شمشیر در یک محیط شهری پرجمعیت هستند چیست؟ ما حتی تصور نمی کنیم جلسه آسیب دیده است ، و هنوز مشخص نیست که هواپیمای بدون سرنشین چگونه می تواند امضای مشتری را بدست آورد. با فرض اینکه وی همچنین امضا را دریافت کرده است ، مشتری اصلی از کجا می داند که بسته را دریافت کرده است؟ از کجا معلوم شد که این نوجوان از راهی که هواپیما و هواپیماهای بدون سرنشین به مقصد خود نزدیک می شوند ، بازی پهپادی و باری را کنار هم نگذاشته اند؟ از طرف دیگر شارژ با هواپیماهای بدون سرنشین بسیار گران است و طبیعتاً ارسال نامه فداکاری با تمبر 1000 تومانی با میلیون ها دلار در هواپیمای بدون سرنشین از نظر اقتصادی امکان پذیر نیست. صرفنظر از آنکه بسیاری از مناطق در شهرهایی مانند تهران ممنوع شده است و تاکنون این موقعیت برای گرفتن جواز اقدامی برداشته نشده است و می توان نتیجه گرفت که قرار نیست مرحله دوم در حال حاضر در تاریکی آسمان تهران دیده شود.

سوال بعدی این است که ایده وزیر جوان از کجا به وجود آمده است؟ آیا این ایده خودش بود یا در توییتر توئیت کرد؟ باید گفت فعالیتهای خطرناک تری در خارج از کشور وجود دارد ، از جمله هواپیماهای بدون سرنشین هواپیمای بدون سرنشین که فرد را در اثر حمله قلبی در مواقع اضطراری نجات می دهد ، یا هواپیمای بدون سرنشین دیگری که ماموریت آن جایگزینی اهدا کننده است. این مانند کلیه است که می تواند جان بسیاری را نجات دهد. به طور کلی ، هواپیماهای بدون سرنشین امروزه در مناطق مختلفی استفاده می شوند ، اما بحث ما از پست شروع شده است و قصد دارم با آن ادامه دهم.

در سال 2013 ، برای اولین بار ، حمل و نقل پستی توسط هواپیماهای بدون سرنشین در استرالیا تحویل داده شد. در میان شرکت هایی که به دنبال ارسال هواپیمای بدون سرنشین هستند ، Flirety به سرعت از بقیه شرکت ها پیشی گرفت و با تحویل کتاب های درسی مدرسه ، سوار آزمایشی را آغاز کرد. این شرکت در حال حاضر بسته های لوازم و تجهیزات اضطراری مانند غذا و دارو را تحویل می دهد. عملکرد این شرکت ها باعث می شود تا ما امیدوار باشیم که طی چند سال آینده شاهد تحولات هیجان انگیزی در کشورمان باشیم.

فلیرتی در سال های اولیه فعالیت خود را در ایالات متحده آغاز کرد و برای اولین بار محموله کمک های اولیه پستی از این طریق به ایالات متحده ارسال شد. این پرواز بدون هیچ کنترلی شخصی و با مسیری از پیش تعیین شده با موفقیت فرود آمد و محموله را به مقصد خود رساند. چندین سال طول کشید تا شرکت های آمریکایی مستقل از Flirety برای اولین بار هواپیماهای بدون سرنشین را بفرستند. در حال حاضر ، شرکت آمریکایی آمازون در حال انجام کارخانه های خلبان بدون سرنشین برای انتقال بسته های پستی به ایالات متحده است. اکنون می توانید پیچیدگی و اهمیت این پروژه را بهتر بشناسید.

با وجود اهمیت و جذابیت این موضوع ، این تجربه در همه کشورها موفقیت آمیز نبوده است. همین چند ماه پیش ، در روسیه ، یک فروند هواپیمای بدون سرنشین خلبانی 20 دلاری مقابل دوربین عکاسان انجام نشد و نشان داد که نیاز فوری برای پرداخت هزینه های توسعه وجود دارد.

بررسی منابع نشان می دهد که اکثر کشورها ، بویژه کشورهایی که مناطق غیرقابل کنترل دارند ، در کشورهای آتش نشانی اعم از ایالات متحده یا در کشورهای جهان سوم آفریقا ، در حال آتش سوزی و مجهز به هواپیماهای بدون سرنشین هستند ، اما هنوز بسیاری از آنها چنین کاری نکرده اند. صرفه جویی در بسته بندی 100 گرم از داروها توسط هواپیماهای بدون سرنشین به مرکز پزشکی دوردست یا یک بسته خون می تواند جان خود را نجات دهد. شاید به همین دلیل است که برخی از کشورهای آفریقایی حتی از پرتابگرهای پیشرو هواپیماهای بدون سرنشین جهان پیشی گرفته اند. در اکتبر سال 2016 دولت رواندا[6]اولین سرویس ملی برای پرتاب هواپیماهای بدون سرنشین برای انتقال خون اضطراری به مراکز پزشکی. در آگوست سال 2017 ، دولت تانزانیا[7] وی قول داد که بزرگترین سرویس پستی بدون سرنشین جهان را برای ارسال دارو به مناطق دور افتاده راه اندازی کند. در اکتبر 2018 سوئیس[8]هواپیمای بدون سرنشین در یک هواپیمای بدون سرنشین خلبان به سمت مشتری در جزیره ای در دریاچه ویکتوریا شلیک شد[9] تحویل داده شد و سپس خبر تحویل بسته موفقیت آمیز توسط هواپیماهای بدون سرنشین در رسانه ها بازتاب یافت و به عنوان یک دستاورد بزرگ به یادگار ماند.

با همه این توضیحات ، اهمیت ارسال بسته ها اعم از بسته های پستی یا بسته های مهمی مانند دارو و خون ، از این طریق برای همه مشخص است ، اما دستیابی به این توانایی کارهای زیادی را انجام می دهد. افشای این دستاورد ، با وجود شخصیت دراماتیک ، درخشش امیدی برای پیشرفت به سمت راه اندازی این پروژه بزرگ بود. پیام وزیر ممکن است دعوت از جوانان و نخبگان برای رفع مشکلات پیش از این باشد. شاید پیام این افشا دعوت از نخبگان علمی و شرکت های دانش بنیان برای ساخت محصولاتی با این استفاده و رفع مشکلات در طول مسیر باشد. شاید پیام این افشا ارائه و پشتیبانی یک شرکت دانش بنیان باشد که در این مقطع حساس و تحت این تحریم ها موفق به تولید محصولی بهتر از نمونه های مشابه خارجی شده است. شاید پیام این مکاشفه ارسال پیام “ما” به جوانانی باشد که در فضا تحصیل کرده اند و راهی جز صنعت نظامی نمی بینند.

[1] پپه (پهپاد هوایی پست هوایی) پس از توئیت ، پست مورد پسند ترین پست را دریافت کرد ، که در آن وی وزیر جوان را به پرنده دعوت کرد.

[2] از آنجا که نام پپه بیشترین لایک را دریافت کرد اما در عین حال تصمیم گرفت نام آن را نیاورد ، نام پپ بید ، فرش ، به عنوان نام سیستم اعلام شد.

[3] هواپیماهای بدون سرنشین بعضا به عنوان توزیع کننده مواد مخدر در تهران استفاده می شوند.

[4] اگرچه مقامات از مدت ها پیش قول تأمین گاز استان هایی مانند سیستان و بلوچستان را داده اند ، اما از رسیدن فصل سرما هیچ خبری از گاز نبود.

[5] چند ماه پیش ، تایر اضطراری یک همسایه پاره شد و یکی از آنها کشته شد.

[6] رواندا

[7] تانزانیا

[8] سوئیس

[9] دریاچه ویکتوریا

جهت دیدن مقالات بیشتردر مجموعه مطالب عمومی کلیک کنید 

منبع خبر: سورپرایز

مسوولیت کلیه محتوای سایت بر عهده منابع اصلی بوده و بانک مشاغل اینفوجاب هیچ مسوولیتی در قبال محتوا ندارد.