تیتربرتر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نشان درجه یک هنری را به حسینعلی شبانپور، چوپانی که بدون استاد و تنها با گوش سپردن به صدای محمدرضا شجریان، آوازخوان شده است، اهدا خواهد کرد.
گزارش دریافت نشان درجه یک هنری توسط حسینعلی شبانپور
محمدمهدی اسماعیلی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ، در حاشیه سفر استانی به اصفهان.
این هنرمند ۸۶ ساله که به کار شبانی و چوپانی مشغول است، در بیابان‌های واقع شده است. او از کودکی برای خواندن علاقه مند می‌شود و چند سال بعد با گوش سپردن به صدای محمدرضا شجریان،
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار با شبانپور، از اعطای یک درجه هنری به او در آینده‌ای نزدیک خبر داد و گفت: «شرایطی فراهم می‌کند که حسینعلی شبانپور از خدمات مرتبط با اعتبار هنری هنر هم بهره‌مند شود.»
فرودگاه ها:
بیوگرافی حسینعلی شبانپور خواننده سنتی
مشهدی حسینعلی شبانپور متولد ۱۳۱۶ از ۵ سال به همراه پدرش به شبانی پرداخت و تا ششم ابتدایی درس خوانده است، با این که استادی ندیده آواز را با شنیدن تمرین کرده و در ۱۲ دستگاه موسیقی سنتی حتی راست پنجگاه و چهارگاه آواز می‌خواند.
او میگوید از زمان کریم خان، خاندانش در این بیابان زندگی کرده است تا امروز که تنها خودش مانده است.
مشهدی حسینعلی شبانپور در ۲۴ سالگی ازدواج کرده است و این زندگی یک دختر و دو پسر است که یکی از فرزندانش در جنگ در منطقه فاو به شهادت می‌رسد و مابقی در شهر زندگی می‌کنند.
در طاقچه کومه خودش عکس فرزند شهیدش و چند دیوان شعر حافظ، سعدی، استاد پریش شهرضایی و اشعار امام خمیری (رمار.
با صدای شجریان آواز را فرا گرفت
اما زندگی مشهدی حسینعلی شبانپور به روایت خودش این چنین آغاز می‌شود که در ۶ سال به دبستان می‌رود و به قی می‌رسد.
وی درباره شرح حال خود میگوید: یکی از فرزندانم به نام محمود در جنگ در منطقه فاو شهید شد به اینجا که می‌رسد اشک امانش نمی‌دهد و به یاد فرزندش گریه می‌کند، از ۶ سال که دبستان رفتم معلم یک آیه قران یادم داد و گفت سر صف. بخوان در بین ۴۰۰ نفر محصل صدای من خوش بود و هر روز آن آیه قرآن را می‌خواندم.
وی با اشاره به شور و علاقه خود به خواندن آواز گفت: آن زمان ضبط نبود و رادیو بود و استاد کسایی نی می‌زد و ایرج خواجه امیری می‌خواند، وقتی استاد شجریان روی کار آمد به صدای استاد علاقه پیدا کردم و صدای او را گوش می‌دادم و بیش از صد نوار از استاد شجریان دارم.
مشهدی حسینعلی شبانپور با اشاره به گوشه‌های موسیقی ادامه می‌دهد که یکی از دوستانم به نام محمود بیات که با پسرم دوست است، بسیار گوشه‌شناس است، وقتی نوار می‌گذاشتم از محمود گوشه‌ها را می‌پرسم تا کم‌کم خودم را بشناسم. شبها نوار را گوش می‌دادم و صبح که دنبال گوسفندها می‌رفتم و مواز می‌خواندم.
دستان پینه بسته‌اش حکایت از زحماتی دارد که عمری برای کمک به اقتصاد وطن به تولید بوده است. میگوید در این بیابان کارم گوسفند، شیر و ماست و کره است و آن‌ها را برای فروش به بازار می‌کنم.
و او در این بیابان بیهیچ کلاسی و آموزشی صدایش را صیقل داده و آوایش را دلنشین ساخته است،
حسینعلی شبانپور از فرزند شهیدش میگوید: محمودم سال ۶۵ به جنگ رفت و در سال ۶۷ در سن.
و او اعتقاد دارد هر چه هست بین تو و خدای توست، او می‌گفت خدایا تو بزرگی و مش حسینعلی به خدا و طبیعت عشق می‌ورزد، فقط نوارهای استاد شجریان را گوش می‌دهد و از هر دستگاه آواز سه نوار داد.
دنچه دیگران می خوانند:
نویسنده: مریم بالوی فیلی
